Opeens gaat het snel achteruit met Jesse.Was te verwachten zou je zeggen ,maar meestal is het de winter dat hij inlevert.Het lopen gaat nu ERG moeizaam en als hij thuiskomt moeten we hem ondersteunen naar zn kamer waar hij op bed gaat liggen tv kijken.Daar komt hij pas weer af als we gaan eten.Na het eten strompelt hij naar zn kamer dan bad en naar bed.Met een grote zucht gaat hij dan liggen en kijkt tv.Om 19.30 slaapt hij tot de volgende ochtend.
Op school hebben ze zn schema al aan alle kanten aangepast.Veel rustperiodes en verschillende activiteiten zijn al geschorst.Nu is echter het moment van de waarheid aangebroken en zal hij toch met de rolstoel verder moeten.Heb mn twijfels met de school besproken en we gaan nu een plan de campagne maken :" hoe krijgen we hem erin"Rolstoelen zijn voor gehandicapte vind hij.Ik denk dat je het moet vergelijken met een Altzheimerpatient….wanneer berust iemand erin dat t niet meer gaat.
Heb t al die tijd voor me uitgeschoven en nu is het er opeens.Wat ik voel?Schrik eigenlijk,maar toch ook al de berusting.Zal allemaal wel weer moeilijker worden.Naar de wc is al een crime en dan nog niet te spreken over t afvegen.We hebben wel een wcstoel staan,maar die staat me erg tegen.Zie mezelf nog niet onder die stoel liggen om zn billen af te vegen.Raar dat ze daar nou nog niets voor hebben uitgevonden.De tijd zal t dan wel weer leren zeggen ze.Zal er zeer zeker niet makkelijker op worden.