31-01-18

weken,dagen,uren,minuten en secondes ben ik opeens kwijt van de maand januari.

Mensen wat ben ik ziek geweest. Griep is niet zomaar iets en je kunt jezelf niet zomaar grieperig noemen als je neus wat snuft.Griep slaat je knock-out! Het is een groot oorlogsgebied in je lijf en je kunt alleen maar duimen dat de strijd snel is gestreden. Niet eigenwijs doen en doorgaan want je wordt gewoon weer ingehaald. Ruim anderhalve week ben ik al een strijd aan het leveren maar ik moest het onderspit delven. Gelukkig knapte Bob op zodat ik ook wat aan mezelf kon gaan denken. De meiden hebben me geholpen waar ze konden. In het weekend was vriend er en zondag kwamen er vrienden Elin ophalen en hebben voor het avondeten gezorgd. Al die tijd heb ik netjes op de bank gelegen en eigenlijk kon ik ook niet veel anders. Maandag ben ik met vla knieën naar de dok gegaan omdat ik het s’nachts zo benauwd had. Hoppaaah mevrouwtje………longontsteking erbij…….gratis en voor niets. We hebben gelijk een protocol besproken voor als Jesse de griep krijgt en ik kreeg een puffer. Die zorgt ervoor dat mn longen weer wat meer openstaan, meer lucht krijg en dat dat piepen,kraken en kreunen verdwijnt. Het helpt wel wat, ik slaap iig weer beter. Nu begrijp ik beter dat griep gewoon mensen kan laten overlijden. Kleine kinderen en/of zwakke mensen lopen echt gevaar.

Veel meer dan op de bank hangen kan ik nog steeds niet en het gemopper is niet van de lucht. Zelfs van lezen word ik moe!! Gisterenavond heb ik gekookt en dat ging maar net. Ik zit nu op de bank en kijk naar het baggerweer buiten. Hoelang zal dit nou nog duren? Ik ben een gevangene in mn eigen lijf.

26-01-18

er huist een Monster in mij! In alle donkere en duistere hoekjes slaat hij toe, en niet zo’n klein beetje ook!! Mn spieren, mn hoofd,mn holtes, mn darmen, mn maag en hoge koorts. Sta ik het ene moment te zweten,volgende moment lig ik onder 4 dekens te rillen. Volgens mij weet ik hoe dit Monster heet……..GRIEP!! Elk jaar juich ik dat ik te sterk ben voor de griep, maar eens word je gepakt he?

Bob begon met de griep en daarbij zn eeuwige bloedneuzen. We hebben t nu tot 2 a 3 bloedjes per dag en 2 bloedjes per nacht kunnen reduceren, maar het gaat maar door. Door het chronische slaapgebrek  heb ik niet gemerkt dat GRIEP om het hoekje stond te gluren. Van het ziekenhuis moesten we eerst zn neus snuiten ( kan hij dus niet) en dan 15 minuten zn neus dichtknijpen ( stevig) en iets kouds in zn nek. Daarna een neusspuitje. Klinkt vrij simpel, maar ik kan je vertellen dat dit klusje midden in de nacht niet echt gezellig is, vooral als na die 15 minuten het bloed nog gewoon doorstroomd ( dan moet u nog een keer 15 minuten mevrouw grrrrr) Dit ging zo 2 nachten door en GRIEP stond in de springstand. Overdag moest ik gewoon voor de rest zorgen. Tijdens de 3e nacht toen ik braaf beneden sliep, om snel bij Bob te zijn, is hij me besprongen………ja………GRIEP!! En ik kan zeggen dat hij verwoestend is. Wat een verschrikkelijk klotegriep. Ik loop nu niet meer door het huis, ik kruip nu bij tijd en wijlen. Zo neem ik ook kruipend de trap omdat ik anders flauwval . Jullie willen niet weten wat een rothumeur ik heb als ik niets kan doen. Als een dooie mus lig ik op de bank en moet alles aan iedereen vragen. Dat “iedereen” is nogal magertjes want Bob is ook nog ziek en Jesse kan geen drol. Elin in dr toetsweek ,waar ze altijd meer dan gestresst voor is, is ook niet slim om daar wat aan te vragen. Gelukkig bood China aan om gisteren om 11.30 uur al te komen en ik heb zowaar ja gezegd. Het was zo’n bende!! Maar ze deed het met liefde. De honden uitlaten vraag ik niet aan haar. Huzan kan dat wel. Mn berg strijk is gewoon opgevouwen ipv gestreken maar dat moet dan maar een keer. Het is tenminste weg.

Vanmorgen hoopte ik wat opgeknapt te zijn. Nee dus!! Het kon gewoon nog rotter!! Ik schrok van mezelf toen ik in de spiegel keek, ik geef gewoon licht! Ik moest er uit voor Jesse, want die ging naar de Witte Schuur. Vraag me niet hoe het is gelukt maar het lukte. Jesse blij en opgelucht. Cor de chauffeur zag ik schrikken toen hij me zag. ” Ben je net wakker” vroeg hij netjes… hhahahahahaha ik zie er ook niet uit met dat witte hoofd en varkensoogjes. Jesse weg en stilte.

Die stilte zou me goed moeten doen…..zou. Omdat Bob het ziekzijn walgelijk zat is verzin ik dat we samen dan een dvd kijken in mijn bed? Beetje win/win. Hij reageert wederom chagrijnig en opeens heb ik het gehad………..gofferdegoffer welke moeder doet zoveel terwijl ze 39 graden koorts heeft? Iedereen heeft zussen,partner of ouders die even bijspringen. Ik dus niet!!! Bob komt op zn schreden terug……..we kijken samen een dvd op mijn bed. Tenminste…….ik kijk Dogs Alone en hij kliert met de kat. Dan komt Elin thuis en ik vraag hoe scheikunde ging. Slecht en ze loopt naar dr kamer. Met mij gaat het waardeloos mompel ik maar zachtjes. Ik ruim de poep op buiten en kruip weer rillend onder een stapel dekens op de bank. Ik zou zo graag willen dat iemand die puppen  uitliet, ik voel me zo schuldig. Bij Elin hoef ik daar niet mee te komen helaas. Mn humeur daalt met de minuut. Elin moet naar een controle maar ik kan niet rijden. Het lukt me dat met lieve China te regelen. Ze wil Elin brengen en daar verderop gelijk hondenvoer halen. Wat een opluchting. Ik vraag of Bob Elin naar beneden wil roepen, maar die wil eerst weten waarom. Weer een daling van mn humeur. Ze moet eerder weg ivm dat hondenvoer!! Ik instrueer haar en heb een briefje gemaakt wat ze precies moet hebben. Ik geef haar het briefje en zeg mn pasje mee te nemen. Dan vertrekken ze. Ik heb een uur geleden gevraagd wat Bob wil eten zodat we het kunnen laten bezorgen. Koken gaat nu echt niet lukken. Helemaal geen reactie. Boosheid borrelt omhoog en ik waggel naar Bob zn kamer. Zo vervelend dit Bob!! Ik bestel nu niets meer, je vreet maar brood!! Ik sla zn deur achter me dicht.Dan zie ik dat Elin mn pasje is vergeten!!! Is nu echt iedereen zo stom hier in huis? Luistert er nu echt niemand naar mij? Snotverdomme!! Ze reageert laconiek ” Sienja schiet wel voor” ja lekker makkelijk zeg grrrr. Beetje verantwoording aub. Als ik de huiskamer inkom zie ik Storm zomaar staan piesen in de kamer!! Als ik hem naar buiten stuur gaat hij doodleuk verder staan piesen onder de tafel!! Het is gewoon allemaal teveel voor mij en ik begin te huilen. KutGRIEP…..ik haat je!!

Even later sta ik, toch maar, bibberend in de keuken een ei te bakken voor Bob en mezelf. Ik stuur Elin een berichtje of ze even de benedenverdieping wil stofzuigen, gelukkig reageert ze lief…en snel!!………..gevaar geweken. GRIEP tast ook je humeur aan dus.

 

24-01-18

was helemaal vergeten dat Jesse naar papa mocht. Komt omdat ik ziek ben en omdat er natuurlijk geen regelmaat in zit. Gelukkig appte hij me wakker met de tekst ” kan ik Jesse een half uur eerder halen” huh?? Jesse??? eerder??? Mn agenda vertelde dat het vandaag papadag was. Fijn om Jesse even uit dit virushuis te hebben. Bibberend en duizelig heb ik snel zn tas ingepakt. Veel plezier lieve schat!!

Omdat ik halfdood op de bank lig vieren de rottigheden hier hoogtij. De pups graaien snaaien alles wat verboden is, ze weten het gewoon die krengen!! Helaas is het Juul eindelijk gelukt mn slipper te grijpen en te consumeren. Er was al een stuk van de zool, maar nu zijn de bandjes naar de Filistijnen. De vloer is hier zoooo koud dat ik gelijk nieuwe heb besteld. Online natuurlijk. Het liefste wilde ik Birkenstocks maar weet je hoe duur die zijn?Zo rond de 80 euro!! Mozesss Kriebel. Ik vond online afzichtelijke helblauwe Birkenstocks voor maar 29,95 euro!! Die heb ik dan maar besteld. Vandaag werden ze geleverd en ze zijn nog lelijker dan gedacht hahaha. Maar ze zitten wel als een tiet. Iedere keer als ik naar beneden kijk schrik ik van mn voeten in die blauwe gedrochten. Omdat ik nu toch maar lig te liggen op die bank heb ik liggen brainstormen. Hoe krijg ik die krengen leuker? Ik bedacht ze te beschilderen, beplakken, om te haken enz enz. Ik ben er uit! Ik naai de bandjes om met spijkerstof!! Puntje van aandacht…….ik heb geen oude spijkerbroek om te verknippen, maar ik bedenk me nu net dat ik een zielig spijkerrokje heb liggen wat ik van zn levensdagen niet meer pas. Als ik me weer beter voel ga ik aan de slag en vermaak ik ook mn dekbedovertrek!

Vanmiddag stonden er opeens vrienden voor de deur. Bob had ze gevraagd zn bed te repareren. Zn hoofdeind komt niet meer overeind. Vriend heeft eens aandachtig gekeken en uitgelegd wat er mankeerde. Ik heb erg intelligent gekeken maar begreep er natuurlijk geen snars van. Iets van kapotte motor iig. Zomaar out off the bleu gooide ik er opeens een intelligente optie uit. “Kunnen we het bed niet omdraaien dan? ” “Zn voeteneinde kan namelijk ook omhoog””. PATS BOEM. Enfin zaterdag gaat het omdraaien  gebeuren. Dus Hazelmuisje………….ik hoef je Edwin niet meer te lenen. Bedankt voor het meedenken xxx.

 

 

24-01-18

gisterenavond de laatste bloedneus gehad tot nu toe! Denk dat Bob t nu wel gehad heeft. Hij is nog wel iebelig van het bloedverlies, hoesten en de koorts. Ik heb 2 nachten bij hem “geslapen” en ben nu zelf ook ziek. Koorts, keelpijn, hoesten en walgelijke hoofdpijn. Bij inspanning word ik duizelig. Ja en daar word ik dan weer chagrijnig van. Toch probeer ik zoveel mogelijk te doen, je kent me he? Elin kookt vanavond en morgen kookt China. Vanmiddag is Huzan gekomen en die is erop uit met de puppen. Die waren wel erg verwaarloosd. Lieve meiden heb ik toch he? Ben zo blij met ze.

Ik doe nu alles slowmotion. Iets doen, even zitten, iets doen, even zitten. Ondertussen stroomt het zweet over mn rug zo mn bilnaad in. Heel mn lijf doet pijn, lijkt wel spierpijn en mn kop barst uit elkaar. Vannacht ga ik weer in mn eigen bed slapen en ik verlang ernaar.

 

22-01-18

wat een vreemde,rare bijzondere dag vandaag.

Het beste nieuws van vandaag is dat Bob maar 1 bloedneus had vannacht en 1 vandaag!! Feestje waard. Hij is nog zwak, maar hij was natuurlijk ook al ziek. Koorts gaat ook niet in je koude kleren zitten he? Ik ben naar de groentenman geweest en heb een bak gesneden fruit voor hem gekocht en een smoothie van vers fruit. Die smoothie ging er gelijk in. Drinken doet hij nu weer goed, eten minder maar hij heeft wel wat te verteren. Hij heeft nu erge hoofdpijn (logisch) en is verkouden. De afgelopen nacht lag ik bij hem en dat heeft hem wel geholpen. Minder bang bedoel ik.

Ik heb beter geslapen dan op de bank, maar helaas zagen de katten mn bed als een trampoline ( zie je ze springen en stoeien op mn stretcher?) Bob kwam er 1x uit voor een bloedneus en vond het echt fijn dat hij me zag ( daar doen we t voor) Ikzelf ben ook echt opgelucht dat dat bloeden gestopt is hoor, je weet gewoon niet meer wat je moet doen. Ik deed alles volgens de regels maar dan moet het bloeden wel stoppen natuurlijk. Enfin volgens mij hebben we t ergste gehad.

Om 11.00 uur had ik een afspraak bij een ouder stel om eens te praten over hun leven. Eenzaam, huis ongeschikt, hulp nodig? enz enz. Het adres was bij mij in het dorp dus besloot ik even op de fiets te gaan. Elin paste op. Ik heb op de routeplanner gekeken om te kijken hoe ik moest fietsen. Laat ik nou in 1x goed fietsen!! Helaas woonden die mensen daar al 2 jaar niet meer grrrr… De nieuwe bewoonster wist me te vertellen waar ze nu woonden. Wel de straat maar niet het nummer……..Ik heb een paar keer heen en weer gefietst in die straat om te kijken of er iemand voor het raam stond te wachten. Niemand dus……….zucht………later bleek dat ook een verkeerde straat te zijn hahaha.

Omdat ik nu wat tijd overhad ben ik even naar de Pluk gereden. Daar had iemand aangeboden de kabel van mn naaimachine te maken. Lief he?? Heb de kabel daar neergelegd en ben gelijk boodschappen gaan doen.

Elin heeft toetsweek en daardoor ook extra aandacht nodig. Als verrassing wil ik voor haar Toscaanse garnalen maken. Ze doet er een moord voor. Boodschappen binnen en snel het huis aan kant en Jesse aankleden.

Ik wil snel alvast het eten klaarhebben want om 14.30 uur zou er iemand komen om mij te interviewen. Ja echt!! Ik word nog eens belangrijk!! Hahaha nee hoor, het was voor het blad van Welzijn west Betuwe. Ze wilde graag een paar regels van een Mantelzorger en………..een foto!! De fotograaf kwam later en ik wilde graag met de jongens op de foto en ZONDER onderkin!! Dat kon, dus de jongens zijn dadelijk weer beroemd en ik lijk slanker hahaha.

Het eten was een succes en Elin zat te stralen. Bob heeft ook een klein beetje gegeten. Het gaat de goede kant op. Na het eten ging hij snel douchen en naar bed. Hij heeft hoestdrank en paracetamol op. Vannacht slaap ik weer bij hem want de schrik zit er nog flink in. Ik hoop dat ik ook goed slaap want ik begin te hoesten en heb keelpijn. En je weet het he? Moeders kunnen niet ziek zijn!!

21-01-18

zo heeft het ene kind een rotdag en het andere de dag van zn leven!!

Jesse werd vanmiddag opgehaald door iemand van zn werk en niet zomaar iemand!! Volgens Jesse de liefste,mooiste en aardigste vrouw van de wereld. Samen hebben ze een “kroegentocht”gehouden hahaha. Elk tentje in het dorp aangedaan en overal gedronken( chocolademelk) en gegeten. Wat heeft hij genoten!! Wat zalig toch als iemand je kind zo blij wil maken, dankjewel lieve vrouw!!

21-01-18

aardige nacht gehad, maar die bank slaapt voor geen meter. Om 4 uur kwam Bob zn bed uit met een flinke bloedneus. Alles zat onder, bed,vloer,jama. Na een uurtje was het over en ben ik nog even terug gegaan. Om 7 uur weer een roepende Bob……….bloedneus. Weer alles onder en gulpen dat t deed! 1 handdoekje bleek niet genoeg. Zo ging het de hele dag door!! Normaal duurt het hoogstens een uurtje!! Bob werd steeds witter en klammer. s’Middags zat hij er helemaal doorheen en heb ik de huisartsenpost gebeld. Ik mocht om 15.20 naar het ziekenhuis in Tiel komen. Prompt stopte het bloeden grrrr……afgebeld. Uurtje later begon het weer en heb ik gelijk weer gebeld. Ik mocht direct komen. Wij erheen met scheurende banden ( bij wijze van dan he?) Heel die wachtkamer vol en 10 mensen voor ons! De 1 nog voller met snot dan de ander. Een kotsend kind en een rochelende baby. Mocht je nog niets onder de leden hebben………..

Toen Bob aan de beurt was, was het bloeden weer gestopt. Dichtbranden doen ze tegenwoordig niet zo snel meer. We kregen tips die we al deden, verder is er niet veel aan te doen. Wel moeten we zsm een afspraak maken bij de KNO arts. Ook staan we nu te boek als laagdrempelig, dwz dat ik altijd mag bellen als t niet meer gaat. Bob is zo wit als een vaatdoek en klam, maar wel rustig nu hij weet dat hij makkelijk zonder dat bloed kan. Opgelucht vertrekken we weer en ik wil Bob trakteren op een koude chocomelk. In de gang staat zo’n snoepautomaat. Ik moet bekennen dat ik nog nooit zo’n ding gebruikt heb, en dat had dat ding ook door vrees ik………………..ruim 3,50 betaald voor een klein blikje chocomelk hahaha

Thuis snel avondeten maken. Na het eten begon Bob weer te lekken. Elin heeft voor mij het logeerbed naar beneden gesleept. Vannacht slaap ik bij Bob. Voor ons beide wat rustiger.

20-01-18

ook deze dag hebben we weer overleefd. Elin heeft 3-1 gewonnen bij de volleybal.

Bob is nog steeds goed ziek, zelfs even wat gaan drinken wilde niet lukken. Hij wil niets eten. Drinken moet ik echt aandringen. Gelukkig heb ik een meganet met perssinaasappelen en daar heeft hij nu een glaasje van leeg. Na heel wat graven en zoeken vond ik nog een ouderwetse thermometer. Dat ding voor je oor is waardeloos, hoe je je ook voelt …..altijd 34 graden!! Deze onder zn arm en gaf 39.5 aan. Pfff hij heeft t flink te pakken hoor. Even getwijfeld om de dokter te bellen maar die zal ook zeggen “veel drinken en paracetamol”. Nou dat doen we dan maar he? Vanmiddag vroeg ik hem of hij soms cupasoup wilde. Daar had hij wel trek in. Toen ik het bracht sliep hij weer en heb ik het neergezet. Een uur later kwam hij zn kamer uitgewaggeld en vroeg welke smaak thee dit nu weer was,want hij vond het echt niet lekker hahaha. Ja……….hij is echt ziek hoor.

Ik ga denk ik vannacht maar op de bank slapen in de huiskamer zodat ik hem goed in de gaten kan houden.

20-01-18

zaterdagochtend. Zo dat staat er.

Ik moet echt wat verzinnen om dit weekend door te komen, maar wat? Ik wilde met de kids naar de film maar Bob is nog steeds niet in orde. Gisterenavond koorts en nu is het 10 uur en hij slaapt nog steeds. Ik hou niet van die grapjes en krijg vluchtneigingen.

Misschien kunnen we met zn allen dadelijk even wat gaan drinken bij de Mariënwaerdt. Dat is lekker dichtbij en als Bob zich dan niet goed voelt zijn we zo weer terug. Even de dag breken, daar snak ik naar.

Elin heeft volgende week toetsweek met de daarbij horende stress. Ik mag gratis meegenieten.

De puppen zijn weer begonnen met vechten om de rangorde, ook hier ben ik een “meegenieter”. Dat “laten helpen” heeft tot nu toe niet echt geholpen. Storm gaat volgens mij de macht overnemen. Na elk gevecht gaat hij over haar heen staan en likt zij………sorry………zn piemel…….jakkes.

De poezen zijn weer aardig opgeknapt, tot nu toe lijkt het er niet op dat ze op wraak zinnen. Rikkie ligt weer als vanouds op bed en vannacht zag ik zelfs Ronnie naast me liggen. Ze zijn helemaal ingevallen en ik voer me rot om er weer iets van te maken. Rex heeft zn zussen weer gewoon in zn armen gesloten ook al vond hij ze wat raar ruiken.

Gelukkig is Bob weer wakker geworden en de zon gaat weer voor me schijnen. Ik ga douchen en actie ondernemen, weet alleen nog niet welke actie…

19-01-18

ik kreeg een goede tip van een lezer. Een stuk fleece opzoeken om op mn dekbedovertrek te naaien. Ik de kast induiken, maar ik heb geen lichtblauw of roze in mn garderobe. Mij te besmettelijk met al die dieren. Bij de jongens moest ik ook niet wezen en Elin dr kleding is haar Heiligdom! Na een tijdje zoeken kwam ik bij de kledingkast van de dieren en daar vond ik een lichtblauw dekentje. Dat dekentje lag al een tijdje klaar en omdat vandaag opeens het uitlaten niet doorging besloot ik het naaimachine naar beneden te halen. Ik kan boven ook naaien maar dan kan ik de puppen niet in de gaten houden. Ik dat ding naar beneden gesleept en gelijk bijpassend garen uitgezocht. Zowaar niet van de trap gevallen. Huppaaah naaimachine op de tafel en even mn thee pakken van de aanrecht. Stoel aanschuiven en zien dat je naaimachinekabel finaal is doorgevreten. Het spuug zat er nog aan……..Stormmm!!!!

De honden niet uitgelaten? Tussen de middag stroomde het van de regen maar ik wist me ertoe te brengen me dik aan te kleden. Regenjas en laarzen. Honden hun speciale tuigje aan en lopen maar. Ze waren lekker dol en ik besloot de lange route te nemen via het volgende dorp. Haast het dorp uit ,op de provinciale weg, hoorde ik luid miauwen. Dolgelukkig kwamen Rex en Ronnie ( de laatste nog steeds suf van de narcose) aangerend. Kssssssssst katten wegwezen!! Veels te gevaarlijk!! Zelfs kiezeltjes konden ze niet verjagen. Doorlopen was geen optie omdat dat veels te gevaarlijk voor de katten was dus moest ik me weer omkeren. De honden teleurgesteld, ik de pest in mn lijf en de katten………tevreden.

Gisterenavond riep Jesse mij. Hij roept me vaak hoor. Beetje water, schattige kat, iets leuks op tv enz enz. Ik erheen. “Mam, Rastapoes heeft een vogeltje gevangen”. Een muis vind ik om de een of andere manier niet zo erg, maar een vogeltje….dus ik op de knieën. Daar zag ik Rastapoes met een springlevende muis. Gelukkig geen vogeltje,maar een levende muis ben ik ook niet van gecharmeerd. Katten zijn gemeen, ze tergen zo’n muisje net zolang totdat ie van uitputting sterft. “Sorry Jesse maar Rastapoes moet hem eerst vermoorden voordat ik hem kan pakken” Katten laten hun prooi niet zo makkelijk afpakken en vooral niet als ze helemaal onder het bed zitten. Jesse berustte erin en ik beloofde na een poosje terug te komen. Na 5 minuten riep hij me weer. “Het muisje krijst zo akelig!!” Hij had helemaal gelijk, maar wat kon ik eraan doen? Dat gezicht van Jesse was goud waard hahaha. “Zet je tv dan wat harder”. Na een kwartier riep hij weer. Het piepen was afgelopen maar nu zaten er 3 katten omheen te blazen naar elkaar. Wat een klucht! Het arme diertje was onder de horizontale poot van zn bureau gekropen. De poezen waren 1 voor 1 aan het hengelen eronder. Ik ook hengelen, maar dan met een breinaald. Nu zat ik ook onder het bureau samen met 3 katten en de puppen gingen zich er ook mee bemoeien. Jesse moest er wel erg om lachen. Wat een drukte onder zijn bureau. Na een tijdje heb ik Elin geroepen, die heeft meestal wel geduld voor zo’n taakje. Die kwam naar beneden. Zij ook onder het bureau en Jesse vond het een dijenkletser. De katten zaten zo vreselijk in de weg dat ze verbannen werden uit de kamer. De honden op de gang. Met de punt van een schaar wist ze het muisje zn staart te pakken. Snel opgepakt met een handdoek en hem buiten de poort weer losgelaten. Muisje zat helemaal versuft te staren naar zn vrijheid en nam toen de benen. De rust was wedergekeerd.