er huist een Monster in mij! In alle donkere en duistere hoekjes slaat hij toe, en niet zo’n klein beetje ook!! Mn spieren, mn hoofd,mn holtes, mn darmen, mn maag en hoge koorts. Sta ik het ene moment te zweten,volgende moment lig ik onder 4 dekens te rillen. Volgens mij weet ik hoe dit Monster heet……..GRIEP!! Elk jaar juich ik dat ik te sterk ben voor de griep, maar eens word je gepakt he?
Bob begon met de griep en daarbij zn eeuwige bloedneuzen. We hebben t nu tot 2 a 3 bloedjes per dag en 2 bloedjes per nacht kunnen reduceren, maar het gaat maar door. Door het chronische slaapgebrek heb ik niet gemerkt dat GRIEP om het hoekje stond te gluren. Van het ziekenhuis moesten we eerst zn neus snuiten ( kan hij dus niet) en dan 15 minuten zn neus dichtknijpen ( stevig) en iets kouds in zn nek. Daarna een neusspuitje. Klinkt vrij simpel, maar ik kan je vertellen dat dit klusje midden in de nacht niet echt gezellig is, vooral als na die 15 minuten het bloed nog gewoon doorstroomd ( dan moet u nog een keer 15 minuten mevrouw grrrrr) Dit ging zo 2 nachten door en GRIEP stond in de springstand. Overdag moest ik gewoon voor de rest zorgen. Tijdens de 3e nacht toen ik braaf beneden sliep, om snel bij Bob te zijn, is hij me besprongen………ja………GRIEP!! En ik kan zeggen dat hij verwoestend is. Wat een verschrikkelijk klotegriep. Ik loop nu niet meer door het huis, ik kruip nu bij tijd en wijlen. Zo neem ik ook kruipend de trap omdat ik anders flauwval . Jullie willen niet weten wat een rothumeur ik heb als ik niets kan doen. Als een dooie mus lig ik op de bank en moet alles aan iedereen vragen. Dat “iedereen” is nogal magertjes want Bob is ook nog ziek en Jesse kan geen drol. Elin in dr toetsweek ,waar ze altijd meer dan gestresst voor is, is ook niet slim om daar wat aan te vragen. Gelukkig bood China aan om gisteren om 11.30 uur al te komen en ik heb zowaar ja gezegd. Het was zo’n bende!! Maar ze deed het met liefde. De honden uitlaten vraag ik niet aan haar. Huzan kan dat wel. Mn berg strijk is gewoon opgevouwen ipv gestreken maar dat moet dan maar een keer. Het is tenminste weg.
Vanmorgen hoopte ik wat opgeknapt te zijn. Nee dus!! Het kon gewoon nog rotter!! Ik schrok van mezelf toen ik in de spiegel keek, ik geef gewoon licht! Ik moest er uit voor Jesse, want die ging naar de Witte Schuur. Vraag me niet hoe het is gelukt maar het lukte. Jesse blij en opgelucht. Cor de chauffeur zag ik schrikken toen hij me zag. ” Ben je net wakker” vroeg hij netjes… hhahahahahaha ik zie er ook niet uit met dat witte hoofd en varkensoogjes. Jesse weg en stilte.
Die stilte zou me goed moeten doen…..zou. Omdat Bob het ziekzijn walgelijk zat is verzin ik dat we samen dan een dvd kijken in mijn bed? Beetje win/win. Hij reageert wederom chagrijnig en opeens heb ik het gehad………..gofferdegoffer welke moeder doet zoveel terwijl ze 39 graden koorts heeft? Iedereen heeft zussen,partner of ouders die even bijspringen. Ik dus niet!!! Bob komt op zn schreden terug……..we kijken samen een dvd op mijn bed. Tenminste…….ik kijk Dogs Alone en hij kliert met de kat. Dan komt Elin thuis en ik vraag hoe scheikunde ging. Slecht en ze loopt naar dr kamer. Met mij gaat het waardeloos mompel ik maar zachtjes. Ik ruim de poep op buiten en kruip weer rillend onder een stapel dekens op de bank. Ik zou zo graag willen dat iemand die puppen uitliet, ik voel me zo schuldig. Bij Elin hoef ik daar niet mee te komen helaas. Mn humeur daalt met de minuut. Elin moet naar een controle maar ik kan niet rijden. Het lukt me dat met lieve China te regelen. Ze wil Elin brengen en daar verderop gelijk hondenvoer halen. Wat een opluchting. Ik vraag of Bob Elin naar beneden wil roepen, maar die wil eerst weten waarom. Weer een daling van mn humeur. Ze moet eerder weg ivm dat hondenvoer!! Ik instrueer haar en heb een briefje gemaakt wat ze precies moet hebben. Ik geef haar het briefje en zeg mn pasje mee te nemen. Dan vertrekken ze. Ik heb een uur geleden gevraagd wat Bob wil eten zodat we het kunnen laten bezorgen. Koken gaat nu echt niet lukken. Helemaal geen reactie. Boosheid borrelt omhoog en ik waggel naar Bob zn kamer. Zo vervelend dit Bob!! Ik bestel nu niets meer, je vreet maar brood!! Ik sla zn deur achter me dicht.Dan zie ik dat Elin mn pasje is vergeten!!! Is nu echt iedereen zo stom hier in huis? Luistert er nu echt niemand naar mij? Snotverdomme!! Ze reageert laconiek ” Sienja schiet wel voor” ja lekker makkelijk zeg grrrr. Beetje verantwoording aub. Als ik de huiskamer inkom zie ik Storm zomaar staan piesen in de kamer!! Als ik hem naar buiten stuur gaat hij doodleuk verder staan piesen onder de tafel!! Het is gewoon allemaal teveel voor mij en ik begin te huilen. KutGRIEP…..ik haat je!!
Even later sta ik, toch maar, bibberend in de keuken een ei te bakken voor Bob en mezelf. Ik stuur Elin een berichtje of ze even de benedenverdieping wil stofzuigen, gelukkig reageert ze lief…en snel!!………..gevaar geweken. GRIEP tast ook je humeur aan dus.