vanmorgen heb ik met weemoed mn kleding in de was gegooid. Nu is het echt afgelopen.
Gisteren ben ik om 10.30 uur vertrokken naar China. Warme kleren aan en gaan met die banaan. China wist nog van niets, was haar feestje. Ik vond de afstand wel wat tegenvallen want vanaf China was het nog ruim anderhalf uur rijden. Gelukkig reed China. Ergens voorbij Arnhem in the middle of no where kwamen we aan in Voorst op een boerderij. Op de poort hingen tig overalls te drogen in allerlei kleurtjes. De geur van koeien kwam me tegemoed en mn hart maakte een sprongetje van vreugde. China had het pas door toen ze het bord bij de deur zag KOEKNUFFELEN! Ze vond het geweldig hahaha. Ik natuurlijk ook want het was mijn idee, ik wilde dit al een hele tijd. In een koude schuur kregen we thee en een appelkoek. Als snel kwam ook Huzan en Maheet. Even mopperen omdat alle weggetjes waren afgesloten naar dit adres maar enfin….we waren er. Allemaal een overall aantrekken en laarzen. Per slot ook nog een rode zakdoek om ons haar voor de leut.
Even uitleg en toen een rondleiding. Allereerst een kijkje bij de pinken ( 1 jarige koeien) Er werd ons uitgelegd hoe we ze moesten benaderen en kijken of ze geaaid wilde worden. Pinken zijn nogal springerig. Toen naar de volwassen melkkoeien die maar wat graag geaaid wilde worden. Tsjonge wat zijn die dieren groot! Daarna kijken bij de melkmachine die 24 uur per dag daar aanstaat. Ik was nogal sceptisch maar het was te doen.
De koe heeft een soort chip om zn nek. Met die chip kan zij zelf een poortje openen mits het haar tijd is om gemolken te worden ( zal ze zelf voelen dus) Ze stapt erin en een borstel schrobt haar spenen schoon (dat leek me pijnlijk) Met een laser werd de afstand van de spenen bepaald en er zoog zich een pomp aan vast. Bij aansluiting van 4 spenen kreeg ze haar afgepaste brokjes. Op een computer werd haar melkgifte genoteerd. Toen ze klaar was stapte ze uit het melkhuisje en stond de volgende koe alweer te wachten. Sommige koeien gingen alleen maar voor de brokjes maar dan ging het poortje echt niet open. Grappig om die teleurgestelde snuitjes te zien. Melkkoeien worden na een jaar of 7 melk geven en kalfjes baren geslacht.
De koeien stonden er fijn bij. Kijk……stront blijf je altijd houden maar er ging regelmatig zo;n poepschuiver over de vloer. Wat ik grandioos vond was dat ze dus zelf konden kiezen om binnen of buiten te zijn en daar werd ik heel erg blij van. Ook hier werden de kalfjes gelijk na de geboorte weggehaald. Das minder maar die mevrouw zei dat sommige koeien niet eens meer dat moederinstinct hadden. Verdrietig eigenlijk. We mochten de kalfjes kroelen en die waren helemaal aanbiddelijk. Hun roze neusjes en zuigmondjes. Ik ben helemaal onder gelebberd. Op naar het grote werk…..de weide in. Toen de koeien ons zagen komen gingen ze al liggen zo lief! Er kwamen er gelijk tig naar buiten. En ik zal gelijk maar verklappen dat ik als de dood was voor koeien. Ik heb eens in een veld gestaan met pinken en heb er nog maanden van gedroomd! Het is dat ze geen vlees lustten anders hadden ze me verslonden met huid en haar.
We moesten op onze knietjes vlak voor de koe gaan zitten. Koeientaal is anders dan paardentaal weet ik nu. Heeft de koe de oren naar achteren en oogjes half gesloten dan wil ze graag contact. Oren naar voren en wijd open ogen dan moet je weg wezen.
Ik koos de meest afwijkende koe, een soort dalmatiër met albino oogjes. Met kloppend hart op mn knietjes liet ik haar eerst aan mn hand ruiken en begon erna te aaien. Ze vond het fijn en we hebben een uur zo gezeten. Tegen haar aan zitten wilde ik niet, ik vind het zelf ook niet fijn als iemand tegen mn pens aanzit. Op haar gemak liet ze me aaien, boerde ze me in het gezicht en niesde ik in haar gezicht. Wie is er nou bang voor koeien??? Dikke vriendinnen. Er kwamen steeds meer koeien dichterbij die geaaid wilde worden. Achter de koe van Huzan ook die duidelijk aangaf….ikke ikke ikke. Toen Huzan haar begon te aaien was ze gelijk tevreden met oogjes dicht. China was in love met haar koe en sliep haast in het zonnetje. Maheet had een koe die niet geaaid wilde worden maar wel in Maheet dr gezicht wilde lebberen. Achter haar kwam een koe die Maheet als een schuurpaal zag zodat Maheet omviel. De mevrouw moest haar wegsturen ( de koe dan)
Na een tijdje had ik het wel gehad op die koude grond. Huzan gelukkig ook. Op naar de volgende route. Achter de stallen stond een stier. Mozes wat een dier. Ruim 1800 kilo!! Hij zorgde voor de sperma en dat ging via ivf de koe in. Mocht de koe na 2x niet bevrucht zijn dan mocht de stier zelf erop. Hij stond in een hokje van dik staal. Aaaien mocht maar wel met beleid, ik heb vriendelijk bedankt. Deze stier vond ik zielig maar die vrouw zei dat deze stier eigenlijk geluk had. Stierkalfjes gaan eigenlijk allemaal gelijk na de geboorte weg…..Na 3 jaar wordt hij geslacht omdat hij anders te zwaar wordt voor de koeien.
Laarzen afspuiten, overall in de was. Nog even gezellig napraten met een borrelplankje en wat te drinken en de workshop was voorbij. Het was een fijne dag.
Op de terugweg hebben we China dr vriend nog opgepikt en om 17.30 uur was ik thuis. Nog snel wat gegeten en naast verloofde op de bank geploft. Die schoof wat opzij omdat ik naar koe stonk hahaha, ik vond het lekker ruiken. Fijne lucht aan een fijne herinnering. Ik had gewoon toen ik jong was met een boer moeten trouwen.
Vanmorgen heb ik dus met weemoed mn kleren in de was gedaan.