26-02-2024

zucht

Vanmorgen moest ik om 09.00 uur wegrijden. Dat is Godsonmogelijk op een maandag omdat Bob om 10.00 uur moet vertrekken met de taxi en Jesse om 10.30 uur. Gelukkig kwam daar de reddende Engel Hersley die het roer overnam zodat ik toch om 09.00 uur kon vertrekken. Om 10.00 uur moest ik er zijn en het is een half uur rijden.

Op naar Nieuwegein het Antonius ziekenhuis. Netjes mn Navi aangezet ( Tommie is overleden) en gaan met die banaan. A27 op en gelijk met mn kop in de file. Gelukkig af en toe wel wat optrekken. Ga je een uur van te voren weg terwijl de rit een half uur is en dan nog zie je de klok tikken grrr. Eindelijk uit de file om vervolgens een paar kilometer verder weer in een file te komen. Achter me kwam een blauw zwaailicht waar mn buurman zo van schrok dat hij gelijk een ruk aan zn stuur gaf en haast op mn lip zat. Ik had al gezien dat het een motor met zwaailicht was. Ongeluk gebeurd verderop. Duurde zo lang dat ik de hoop al liet varen om op tijd te zijn. De ambulances gingen gelukkig over de vluchtstrook.

Daar gingen we weer en een vrachtwagen met oplegger was wrs zo blij dat we weer reden dat hij flink het gas induwde en me voorbij raasde. Eenmaal voorbij flikkerde er hout van zn wagen. Gelukkig raakte het net de grond ipv mn auto en kaatste weer omhoog onder mn auto. Ketjengggggg. In Nieuwegein alle stoplichten tegen. Eenmaal bij het ziekenhuis waren alle parkeerplekken ( 5) voor bussen bezet en ik pas ook met deze bus niet in de garage. Wat nu? Ik was toch al te laat. Even verderop stond een bouwkeet achter een hek. Ik ben uitgestapt en heb gevraagd of ik soms even bij hun mocht parkeren. Dat mocht! Yeahhh.

Tien minuten te laat kwam ik bij de balie aangehold. Excuses gemaakt en mocht ik naar binnen. Extra oefeningen erbij en gaan met die banaan.

Het was ondertussen gestopt met zachtjes regenen dus kletsnat kwam ik weer aan bij de bus. Op naar huis. Dacht ik……..was de afslag van Nieuwegein afgesloten en geen borden waar ik dan heen moest. Zulke dingen weet ik dus echt niet he! Op goed geluk heb ik een volgende afslag genomen en na een lange tijd zag ik weer Breda staan. Een vrachtwagen wilde naar de rechterbaan waar ik al reed dus was ik haast dood. Hij begon woedend te toeteren maar volgens mij moet je eerst kijken voordat je van baan verwisseld en niet knipperlicht aan en gaan. Weet je? heeft iedereen nou zulke ritten of heb ik dat nou alleen? Er ontbreekt nu alleen nog een bekeuring maar die krijg je altijd later toch?

23-02-2024

tweeling alweer 23 jaar!

Wat een dagen weer. Gisteren zijn we richting Nijmegen vertrokken om Jesse af te zetten bij het Radboudziekenhuis. Zo denk je genoeg tijd te hebben en zo haal je het maar net. Omdat ik al een paar keer faliekant mis ben gereden naar/in Nijmegen wilde Corrie wel rijden. Gelukkig ging het nu in 1x goed. Jesse zn papa was er ook en die nam hem over. Fijn om eens uit handen te geven.

Jesse kreeg 26 plakkers op zn hoofd en lijf en ik moest erg lachen om de foto’s, hij leek wel een mummy. Volgens zeggen heeft hij niet gemopperd en vond hij het erg interessant. Wat is het toch een type die knul. Slapen was wat moeilijk. Gelukkig had hij zn eigen kussen mee. Hij wilde dit echt alleen ondergaan en zo is het ook gegaan. Hij heeft zelfs in de avond chips en chocomel gekregen hahaha. Alle verpleegsters waren lief dus wat wil je dan nog meer?

De volgende dag zouden ze om 8 uur de plakkers verwijderen maar dat liep helaas erg uit zodat hij niet met papa naar de Mac kon. Minpuntje. Papa bracht hem naar Huzan die hem weer naar huis heeft gebracht en verzorgd. Soms gaan dingen echt zoals gepland, wat bijzonder.

Ondanks dat mij veel uit handen is genomen ben ik toch doodmoe. Ziekenhuizen maken mij moe. Volgende week weer met Jesse op pad voor een nieuwe Mickeybutton. Dit leven is verweven met ziekenhuizen maar met meer hulp vragen is het wat lichter.

Bob werd vanmiddag door twee vriendinnen opgehaald. Ze hebben hem vreselijk verwend met lekker eten en een mooi cadeau. Hij glunderde gewoon. Erg lief.

Vandaag heeft Verloofde mamie opgepikt uit zn werk en mee genomen naar ons huis. Morgen vieren we de verjaardagen en ze vind het altijd gezellig om erbij te zijn. Wij vinden het ook altijd fijn. Omdat ze moeilijk loopt bewaar ik voor haar de zittende karweitjes. Niet omdat ik te beroerd ben om iets te doen maar meer omdat ze ook graag wat doet. Oud zijn betekent niet dat je afgeserveerd bent tenslotte. Dus draaide ze ballen voor de soep, prakte ze de kruidenboter en rolde ze de worstjes in het bladerdeeg. Ondertussen stond de boterkoek in de oven en hebben we Bob zn traktatie klaargemaakt. Was weer ouderwets gezellig.

Nu is iedereen naar bed en kom ik erachter dat de cadeautjes nog niet zijn ingepakt hahaha.

Ik besef opeens hoe fijn ik het vond om Jesse weer te kunnen verzorgen. Douchen, lijm uit/van haren en lijf schrobben, pyjama aan, tanden poetsen en medicijnen geven. Lekker in zn schone bedje leggen en kijken naar zn rode wangen en oren van vermoeidheid. Jongen welkom terug en ik hoop nog heeeeel lang plezier van je te hebben.

18-02-2024

feestje thema Hyacint Bouquet.

En dan is je feestje alweer achter de rug. Ik kan nu mn voorbereidingen vertellen.

Ik ben heel lang op zoek geweest naar een Hyacint waardige jurk. Nieuw zijn die trutjurken dus niet te betalen. Dan hebben we ook nog eens mijn maat dus moeilijk, moeilijk. Gelukkig vond ik er 1 op Mp en werden we het snel eens over de prijs. Ik voelde me een beetje schuldig omdat de verkoopster helemaal weg was van dr jurk en ik hem spuuglelijk genoeg vond voor mijn feest. Zij maar roemen en ik beamen ( loeder). Hij was snel in huis, een paarse jurk met nep diamanten. Een soort gedrapeerd sluiertje er omheen zorgde voor het juiste effect. Hij stonk wel naar sigarettenrook dus moest eerst gewassen. Gelukkig lukte dat zonder krimpen. Toen was de grijze pruik aan de beurt. De eerste pruik die ik vond was te klein, oftewel mn kop te groot. Daar had ik vroeger al last van met paardrijden, ze hadden haast nooit een cap voor mij. Nieuwe pruik besteld die ietwat groter was en daar deed ik het dan maar mee. Zowel Verloofde als Bob waren de Sjors bij het stylen van de pruik. Die zaten braaf op de keukenstoel totdat ik klaar was met de haarspray. Was nog moeilijk omdat het haar nogal polyesterig was en bij teveel spray smolt haha. Daarna een klein zwart hoedje met voile op de pruik geplempd. Witte handschoenen en een vreselijk wit enveloptasje uit de kringloop. Ik heb wel wat kringlopen afgelopen eer dat ik het vond hoor. Bij een kringloop van de kerk vond ik prachtige zwarte Hyacint stampers. Via internet een dikke bruine panty.

Bij het aankleden kreeg ik al de slappe lach. De jurk moest over mn hoofd aangetrokken worden als een rolladenet. De bruine panty tot onder de boezem omhoog getrokken. Extra peur er overheen tegen het afzakken ( wat niet hielp) Kleine sokjes aan voordat ik de stampers in ging want panty’s voelen zo akelig! Schoenen liepen waardeloos met zo’n vierkant hakje eronder. Pruik op maar ik kreeg mn pornolokken er niet echt onder, dat deed Corrie voor me met tig haarspelden. Glitter halsketting en kanjers van paarse oorbellen. Ik was gewoon Hyacint geworden. Wat nou Thea?

Corrie haalde me op om naar Zalbommel te gaan. Zij was ook hilarisch met dr kerkhoedje en outfit. Op naar In de Roos , werkplek van Bob.

Ik kwam zowat als laatste binnen dus een groots entree. Jeetje wat leuk dit. Allemaal een schattig hoedje en nog meer. China herkende me zelfs niet eens. We hadden een prachtige zaal met een mooi gedekte tafel. Ze hebben daar zulk leuk servies! We hadden een high tea, vandaar het thema Hyacint Bucket ehhhh Bouquet sorry.

Met 13 vrouwen om de tafel. Vrouwen die mij nauw aan het hart liggen. Die me accepteren zoals ik ben en die mn situatie gewoon accepteren. Vooral vrouwen die ook van mijn kinderen houden. Ze hebben voor mij gezongen waar ik zo blij van werd dat ik kippenvel kreeg. Ik heb ze 1 voor 1 besproken en verteld waar ik ze van ken. Deze vrouwen heb ik mogen leren kennen en mogen houden in mijn leven. Christa van mijn tijd in Schiedam, de nichten zonder ring die ik pas later goed leerde kennen, Hersley die opeens mijn zwager Onslow was, Susanne 2 die nu lekker ingeburgerd is, Babsel mn zus in goede en kwade tijden, Corrie mn medemoeder van Ruud*, Loundi mn maat je uit Revalis, Mirjam de moeder van Akke en Akke zelf uiteraard, Huzan die gewoon familie is en natuurlijk China. Ik ben blij en trots met hen in mijn leven.

Ik heb allerlei leuke dingen gekregen met als hoofdmoot een nachtje logeren in een hotel in Renesse! Saampies met Verloofde. Ben ik verwend of verwend.

Het was echt gezellig en helaas vloog de tijd en was mn feestje weer voorbij. Personeel van In de Roos heeft ook nog voor me gezongen met een brandend sterretje. Echt een aanrader om daar iets te gaan vieren hoor.

Vandaag heb ik dus een kater. Kei moe en beetje verdrietig dat het weer voorbij is. Ik zou het wel elk jaar zo willen vieren.

Deze vrouwen komen uit verschillende provincies, verschillende leeftijden en achtergronden. De meeste kenden elkaar ook niet, de gemene deler was…….IK ! Maar men o men wat was iedereen lief voor elkaar. Geen afgunstige blikken, akelige aura’s of bitcherig gedrag. Ik vind dat we allemaal een applaus verdienen omdat we mooie mensen zijn.

13-02-2024

chirurgie

Ik loop me de hele week al druk te maken over deze dag. Vandaag naar het ziekenhuis in Gorinchem voor controle. Nou doet die controle me niets maar het is de rit ernaartoe. Ga ik wel op tijd weg? Zit ik niet in de file? Rij ik wel goed? Heb ik daar parkeerplek voor mijn bus? Loop daar alles weer uit?

Ik moest er om 10.40 uur zijn. Vertrok om 09.30 uur. Er was geen file. Ik reed goed. Had bij het ziekenhuis geen parkeerplek, maar mocht 200 meter verderop bij spoedeisende hulp parkeren. Was ruim op tijd en vond op eigen houtje de rontgenafdeling. Was ruim op tijd bij de chirurg. Dus waarom dan dat gezeik en gezeur van te voren? Volgens mij ben ik nog steeds niet in orde.

De uitslag bij de chirurg was meer dan goed. Misschien omdat er een leerling bij was maar hij was dit keer erg jofel en vrolijk, hij keek me zelfs aan! Uitslag. Waarbij ik denk ” ik kan nog maar zo hoog met mijn arm” Zei hij ” wonderbaarlijk hoe ver je al kan met je arm” Nou breekt mijn klomp. Ik zit stukken verder dan mijn medepatiënten met lamme vleugels. Ik werd er blij van. Ik kan al een stuk hoger dan zijwaarts met mijn arm. Wie had gedacht dat zo’n stugge man mij blij zou maken. Nee ik ben er nog lang niet en volgens hem kan het nog 1 a 2 jaar duren voordat de pijn verdwijnt. We gaan er weer voor. Mijn doelen zijn : de was op kunnen hangen en mn haar opsteken. Die pijn daar wennen we wel aan. Ik was best vroeg thuis.

Er kwam weer een nieuwe hulp kennismaken. Mia werkte teveel en deze Ave komt het misschien overnemen. Ik denk er maar niet meer teveel over na. Boet vond haar niet aardig, maar die heeft geen stem. We merken het wel weer.

Ik had nog een afspraak in een ander ziekenhuis, dit keer in Nieuwegein. Die was pas 5 april dus no worries………..dacht ik. Toen ik thuiskwam werd ik gebeld door dat ziekenhuis, tenminste…door een medewerkster, ziekenhuizen kunnen niet bellen. Ze wilden me eerder zien , of ik 26 febr al kon. Voordat ik het wist zei ik ja en toen kwamen daar weer de beren op de weg. Bruintje de Beer, Bolke de Beer en alle Berenrestaurants.

Op een maandag om 10.00 uur. Rottere dag en tijd kon al niet. Gelijk een steen in mn maag. Hoe moest ik dat nou weer regelen? Bob wordt om 10.00 uur opgehaald en Jesse een half uur later. Ik moet dan om 09.00 uur wegrijden. Hoe laat moet ik er dan uit? Wie zet ze dan af bij de taxi? Eigenlijk wilde ik het niet ventileren maar tijdens het eten gooide ik het er toch uit met dank aan mijn therapie. Ik besloot aan de overbuuf te vragen of zij de jongens eruit wilde gooien en werd wat rustiger. Nu nog durven vragen.

Tot mijn grote geluk bood Hersley net aan om die maandag te komen voor de kids zodat ik wat meer rust had. Ik ben echt een geluksvogel. Mia gaat met Jesse mee naar Duitsland. Huzan brengt Jesse vanuit het ziekenhuis naar huis terwijl ze vakantie heeft. Ex vangt Jesse op in het ziekenhuis. Ik ben een verwend mormel geworden. Maar wel een blij mormel.

08-02-2024

maandag heb ik de dierenarts voor Rikkie gebeld. Ik wilde graag in de avond zodat Verloofde mee kon. Voordat ik het wist had ik al een afspraak voor dinsdagmiddag. Waarom laat ik me nou weer ompraten?. Ik had er de hele dag last van totdat Verloofde zei dat ik gewoon weer moest bellen en afzeggen omdat ik een avondconsult wilde. Waarom kwam ik er zelf niet op? Misschien omdat ze een beetje vinnig deed door mijn uitleg. Ik zei dat bij mevrouw de gaten in haar bontjasje vielen en dat snapte ze niet.

Vanavond was het zover. Rikkie lag lekker te slapen op de bank dus ik kon haar makkelijk pakken. Heel de rit heeft ze de longen uit dr lijf zitten brullen, kreeg er hoofdpijn van. Gelukkig hadden we parkeerplek. De arts heeft huid afgeschraapt, haar uitgetrokken en gekeken of ze vlooien had. Monsters zijn onder de microscoop bekeken. Uitslag…….ze heeft niets!! Ik heb een prik tegen evt jeuk gevraagd en gekregen. Morgen mocht ik terugkomen voor Rokkie maar ik heb de spuit in pilvorm gevraagd. Ik vond 83 euro wel weer even welletjes.

Rokkie heeft ondertussen al twee pillen achter dr huigje. Rikkie is goed misselijk geweest. Het is dan ook prednison. Raafje pest nu zn zusje even niet omdat ze naar de dierenarts ruikt hihi. Loopt met een bocht om haar heen.

Omdat mijn feest eraan zit te komen staat mn mond niet stil erover. Voorpret is ook al zo leuk. Jesse zit zich waarschijnlijk al een paar dagen af te vragen wie Hyacint is. Gisteren aan tafel kwam de vraag: ” die Hyacint wat is dat nou precies? Is dat nou half Haai en half de Sint?” . Ik stikte er haast in.

Aquajoggen gaat weer aardig. In de ochtend heb ik totaal geen zin maar als ik aankom weer wel. Ik doe de oefeningen maar half ivm met mn lamme arm maar het gaat weer steeds beter. We hebben een nieuwe juf en die is minder streng maar wel erg aardig. Ze had mijn dochter kunnen zijn qua leeftijd.

Vandaag kwam de carnavalsoptocht weer door de straat. Ik werd wakker met hoofdpijn. Heel die carnaval kan me gestolen worden maar Jesse vindt het geweldig helaas. Dus om 14.00 uur zaten we op stoeltjes buiten voor het huis. Jesse in een warme rolstoelzak. Was een lange zit want om 16.00 uur kwamen ze pas door de straat en waren mn pootjes zowat bevroren. Eerlijk is eerlijk……….ze hadden er allemaal veel werk van gemaakt. Jesse heeft zo ontzettend genoten! Niet normaal gewoon. Veel mensen kwamen uit de rij om hem te begroeten ” Hejjj Jesse!” Ik kende de mensen niet eens ha. Bob zat er meer bij omdat wij er zaten en die kreeg opeens slapende voeten dus we moeten zn nieuwe medicijnen even in de gaten gaan houden. Het moet wel iets van helpen ipv bijwerkingen geven.

We zaten met de buren en steeds meer mensen uit de straat kwamen erbij. Eigenlijk was het best gezellig maar meer omdat er veel mensen waren. Ik heb drinken en koeken aangesleept. Wendy heeft geweldige foto’s genomen zodat Jesse ze op zn facebook kan plaatsen.

Nu is de drukte voorbij en ben ik verrot. De carnavalsgangers hangen onder een fust bier en ik zit lekker op de bank. Ik heb het koud en misschien moet ik maar vroeg plat.

03-02-2024

weekend

Alweer zaterdag, wat gaan de dagen en weken soms snel. Ik ben aardig uit mn dal gekropen gelukkig en pas op dat niets me erg raakt. Het vervoer naar Nijmegen van Jesse is opgelost. Corrie rijdt met me mee met wegbrengen. Ex vangt hem op bij de ingang. Het werd opeens een half uur eerder maar dat lukte. De volgende dag ophalen is nog open. Ik wacht nog op antwoord of ex hem in de ochtend naar Huzan kan brengen zodat zij hem weer naar Dussen brengt. Als dat geregeld is dan heb ik rust. De uitslagen van Bob heb ik even naar de 20e verhuisd zodat ik me kan richten op andere dingen.

Ik heb mijn telefoonlijst afgewerkt en alle afspraken over de komende weken verdeeld. Niet meer alles in 1 week. Ik rij nu elke dag met mn nieuwe bus en ik wen steeds meer aan hem. Hij is nu weer aardig gepimpt en meer van mij. Dat gebonk gaat nu ook wel wennen. Gisteren ben ik weer gaan zwemmen, wat vind ik dat toch gezellig. Het aqua joggen is nog te zwaar voor mn arm maar toch kan ik genieten van die hoofdjes boven water met spetterende voetjes.

Verloofde is weer verder gegaan met het kippenhok Hallelujaaaaah. Misschien zitten ze volgende week weer lekker droog in het buitenhok en kan ik rechtop door het hok lopen zonder mn kop te stoten. Zal heel wat rugpijn schelen en droge voetjes voor de dames. Nu duimen dat er weer eitjes komen.

Vandaag stond er mosselsoep op het menu dus daar ben ik druk mee geweest. We hebben het nog niet gegeten dus ik ben benieuwd.

Februari is een maand vol verjaardagen. Ik tel er al 8! Twee hulpen zijn ook deze maand jarig en elk jaar zoek je je rot om iets leuks voor ze te vinden. Verder ben ik jarig en de tweeling een paar dagen later. Elin viert dit jaar voor het eerst dr verjaardag niet thuis. Vreemd maar wel leuk omdat ze in Thailand zit. Haar vriend komt wel hierheen gelukkig. Mijn verjaardag vier ik met vriendinnen ergens anders. Het thema is Hyacint Bouquet en ik heb mn hoedje al tig keer op gehad, zo’n zin heb ik erin. Het is gewoon een hapje eten in In de Roos maar voor mij voor t eerst dat het zo helemaal om mij draait. Corrie haalt me op dus ik heb nog vervoer ook. De buuf is ook jarig rond die tijd, ze wordt 40 dus die is er helaas niet bij. Ik verheug me er enorm erop.

Poezen Rokkie en Rikkie zijn ziek. Geen idee wat ze hebben maar er vallen gaten in hun deftige bontmanteltjes. Maandag bel ik voor een afspraak bij de dierenarts. Ik neem de kaalste mee en vraag gewoon medicijnen keer 2. Ze verdienen al genoeg aan mij. Ik denk dat ze mijt hebben na wat googlen. Geen idee waarom er dan maar twee zijn met dit. Misschien hadden ze dit al onder de leden toen we ze vonden in het veld en hadden ze nu wat minder weerstand. We gaan het beleven.