29-10-2021

jawel ook deze datum heeft hij weer gehaald onze vechter.

Om 9.00 uur iedereen voor het bed van Jesse om te zingen. Natuurlijk had ik hem om 6 uur alweer gehoord maar dat vond ik ietwat te druk. Hij is weer vreselijk verwend uiteraard en hij was er erg blij mee. De enorme hopen post heb ik bewaard voor in de middag.

Iedereen eten, aankleden en optutten. Om iets voor twaalf kwamen oudste zoon en Akke aan ( gewoon vrij genomen he) en konden we gelijk op pad. We moesten een stukje lopen omdat de straten hier zijn open gebroken. Om de hoek stond er een treintje klaar en Jesse was helemaal verbijsterd. We hebben hem erin gesjord en de rolstoel kon ook mee. Wat een geweldig tochtje was dat! Zonnetje erbij en Jesse wat angstig op een bankje. Spannend en leuk vond hij het. Hij dacht dat dit de verrassing was maar we reden door naar de klompenboer! Jesse jammeren dat hij toch niet kon lopen op klompen? Tsjonge Jesse je kan überhaupt niet lopen hahaha.

Uitstappen allemaal en naar binnen. Daar stond een tafel feestelijk gedekt met allerlei broodjes en drinken. Oudste zoon in zn nopjes want we kregen ook nog een kroket! Jesse zat me daar een partij te genieten! Na het eten dacht hij weer naar huis te gaan maar we gingen ook nog een klomp beschilderen. Deze klomp was bewerkt tot vogelhuisje.

Weer allemaal rond een tafel en een overhemd achterstevoren aan. Hahaha ik dacht gelijk weer aan de kleuterklas. Allemaal glazen potjes met verf en kwasten. Gaan met die banaan. Eerst wat gemopper maar na een tijdje waren we allemaal braaf bezig. Was zo gezellig joh.

Uur of 3 zijn we weer terug gebracht met het treintje. Wat een leuke dag. Jesse helemaal blij dus de dag was geslaagd. Zelfs Bob heeft wel 4x gezegd hoe leuk hij het vond. Ik ben blij dat het leuk was, ik heb er iig al een hele tijd voorpret van gehad.

Thuis kwam Corrie ook nog even met een lekkere appeltaart. Het openen van zn post hebben we live gedaan zodat Jesse gelijk iedereen had bedankt. Niet normaal weer zoveel post. Ballonnen, Feyenoord sjaal met onderzetters, chocolade uiteraard en een bedrukt Tshirt van de nichten met een foto erop van de nichten met Jesse hahaha we hebben ons rot gelachen. Ja was een fijne dag en op naar de 30!

28-10-2021

morgen is Jesse Jarig.

Negenentwintig wordt hij alweer, wie had dat nou kunnen denken nadat Ruud* ons met 18 jaar al verliet. Ik zie hem nog liggen, 6 weken te vroeg geboren, klein, kaal en lelijk. Dat mag je als moeder natuurlijk nooit zeggen maar het was net een gevild konijntje. Mensen kinderen wat heeft hij gejankt de eerste jaren van zn leven, dag en nacht! Als ik op het punt stond om hem uit het raam te smijten ging ik maar even wandelen met de hond. En zelfs buiten zat dat gejank nog in mn oren. Niets hielp van draagzak , schommelbedje tot urenlang wandelen……hij bleef janken. Na een paar jaar verdween het janken en werd hij ontzettend lief en eigenlijk is hij dat gewoon nog steeds! Nu denk ik weleens dat dat janken gewoon een gewoonte was geworden want hij hield ontzettend van herhaling en hetzelfde. Zo had hij een olifantje met een rammeltje erin waar hij hele nachten mee rammelde. Ik heb toen stiekem het rammeltje eruit gehaald. Hij bleef hele nachten het olifantje schudden en was gelukkig, dat het rammeltje eruit was…….deerde hem niet.

Nu wordt hij morgen 29 jaar.

Door ziektes en zeertes zijn de meiden niet gekomen om te helpen met de tuin. Ik heb afgebeld. Nu ben ik zelf maar alvast begonnen met Verloofde. Eigenlijk vind ik dat als je een tuin krijgt je er gelijk een tuinman bij moet krijgen. Oude kleren aan en gaan met die banaan. We zijn begonnen met het rooien van de hop. Dat groeit als en debiel en stond op 2 plekken in de tuin. De ene plek was verkeerd gekozen want de hop heeft mn vijg zowat vermoord en het groeide naar de buren. Het groeide daar trouwens wel het beste. Afgeknipt bij de grond en uit de grond gehaald. Bossen vol met hop hebben we geoogst. Heb je zo’n mooi bolletje hop weleens bekeken? Prachtig! Daarna doorzetten en de hop bij het kippenhok weggehaald. Daar was het compleet door het hek heen gegroeid dus het was nogal een karwei. Gelukkig is mijn verloofde een tanig mannetje dus het lukte. Nu hangen er 3 grote trossen met hop te drogen onder het afdak. Waarom? Ik wil natuurlijk kijken of ik daar een flesje bier van kan gaan brouwen! Altijd in voor wat nieuws. Verloofde had de smaak te pakken ( nee niet van het bier) en heeft nog een boom gesnoeid. Alles in de hakselaar en weer terug in de borders, wat leuk is dat toch. Daarna alles met de bladblazer en toen kon ik niet meer. Er moet nog zoveel gebeuren!! Maar ik kan beter kijken naar wat er al gebeurd is! Snel weer afspreken met de nichten hoor!

In de avond kreeg ik vreselijke pijn aan mn onderarmen en verschenen er rode plekken en blaasjes. Even een weetje van google…….hopplanten geven allergische reacties op de huid hahaha. Dat weet ik dan ook weer! Volgende keer lange mouwen en handschoenen aan!

Vandaag zouden we naar de tandarts maar Bob is verkouden. Dan mogen we gelijk allemaal niet. Kwam best goed uit want deze dag was eigenlijk te vol gepland. Eerst Bob dokter voor zn bultje, dan tandarts en om 15.00 uur de griepprik. Nu heb ik meer tijd voor de taarten en soep die Jesse heeft besteld voor zn verjaardag! Vanavond komt mn mamie en Elin zodat we morgenochtend een stevig koor hebben om voor hem te zingen. Dus de bedden staan al fris en fruitig klaar. Morgen gaan we wat leuks doen met het gezin. Lekker klein groepje en overzichtelijk voor ons allemaal.

26-10-21

ik moet eigenlijk naar bed maar mn hoofd zit nog te vol.

Vanmorgen werd ik boos wakker. Zoals eigenlijk elke morgen de laatste tijd. Waarom dan? Ik heb zalige kinderen, zalige man en zalig huis.

Ik kan dan lekker brainstormen met Babsel erover gelukkig. Vroeger kon dat ook zo fijn met Chiel maar die spreek ik niet meer. Waarom ben ik nou zo boos als ik wakker word of misschien is het omdat ik wakker word? Komt het door het tekort aan energie? Bozig stap ik onder de douche en kleed me aan. Ik schuifel de trap af en aai de katten om de beurt. Ik jodel een goedemorgen naar Jesse, want die zal er nooit onder lijden. Ik zet thee en ga zitten denken.

Wat gaat deze dag mij brengen dan? Ben ik boos omdat deze dag me toch niets zal brengen? Elke dag is immers precies hetzelfde. Is het omdat ik baal van de sleur? Wat kan ik eraan doen? Moet ik dan maar elke dag de kids in de bus smijten en wat gaan ondernemen? Nee dat houden ze niet vol en mn knip is ook niet zo gul. Een wandelingetje met de honden en Bob is een gok of hij de rit haalt. Natuurlijk kan ik naar mensen toe maar wie past er dan op? Ik zit muur en muur vast. Ben ik daarom zo boos? Dat het leven me dit heeft geflikt? Ik was een bange mus vroeger en heb nooit wat ondernomen. Geen feestganger, geen joints en zelfs geen alcohol. Ben ik boos omdat ik nooit echt heb geleefd? Ik heb wel even echt geleefd toen we besloten te scheiden. We hebben dat besloten maar moesten nog een tijd in hetzelfde huis leven. Na een maand hebben we het verteld en kwam het huis te koop. Ik heb toen mn schade wat ingehaald en me rot gedate. Echt relatie materiaal was het niet. Eerder bevestiging dat ik er nog toe deed, want dat was na al die jaren verdwenen. Ik lag tot mn verwondering nog goed in de markt en dat heeft me zelfvertrouwen gegeven. Zoals bij zoveel dingen ging dit daten ook weer over, ik was mn 2 wilde haren kwijt.

Blijft een feit dat ik boos wakker word en eigenlijk mn bed niet uit wil. Ben ik gewoon een depressieve drol? Na wat sparren met Babs kwam ik erachter dat ik echt gewoon boos ben op het feit dat ik dit allemaal moet meemaken en rechtbreien. Hoe kan ik er nou elke dag de moed in blijven houden? Door iedere keer maar te zeggen of in dit geval te schrijven dat ik geluk heb met zulke lieve kids en fijne man? Kan ik mezelf daarmee overtuigen? Nou het lukt me gewoon niet elke dag hoor, het is zo moeilijk!

Bob is nu alweer een tijd elke dag thuis. Zijn uitjes lukken niet meer en daarmee daalt ook zn humeur. Zijn onvrede vreet hij uit op mij. Ja ik weet het….hij moet kunnen ventileren maar voor mij is ook weleens de maat vol. Gaat er iets verkeerd? Mama’s schuld. Is er iets vergeten? Mama’s schuld. Ook Jesse heeft daar een houtje van. Zou mijn moeder 19-02-1964 toen ze over mn wiegje hing hebben geweten dat dat schriele lelijke babietje ( mens wat was ik lelijk) zo’n zwaar leven zou krijgen? Ze had me subiet terug gepropt (auw)

Bob appt me in de avond na het douchen dat hij klaar is. Ik moet dan zn luier over zn voeten trekken. Om de een of andere reden lukt hem dat niet meer. Ik word er kriegel van en heb al gezegd dat hij dan die plakluiers moet gebruiken want die krijgt hij wel zelf aan. Ik moet dan met mn zere lijf de trap weer op klossen. Bob is er bozig om want in de nacht wil hij gewoon perse zn broekluier grrrr…

Jesse spreekt op de computer zn opdrachten in en krijgt dan bijbehorende plaatjes. Die plaatjes stuurt hij naar mij. Ik krijg dus de hele dag plaatjes van kopjes thee, sapjes, chocolade, koekjes en tosties. Dus loop ik hele dagen als een debiel te bedienen. Jajaja ik weet het…..hij kan het nu eenmaal niet zelf, maar ik kan het zo zat zijn. En o wee als het niet snel gebracht word dan krijg ik ingesproken berichtjes ” IK WIL GRAAG CHOCOLADE”. Terwijl ik dit schrijf moet ik er wel weer om lachen maar als ik dan eindelijk iets voor mezelf doe ( de was oid) dan is het rete irritant.

Ik had dit leven gewoon nooit gedacht. Wel veel kinderen want dat was mn grootste wens en dat is ook mn grootste trots. Maar wie verzint er nou dat ik een akelige scheiding ga krijgen en dat er 3 van de 5 ernstig ziek zijn? Dan word je toch vanzelf een tobber? Als oudste zoon iets heeft dan lig ik er van wakker, als dochter iets heeft idem dito. Mijn gedachtes vliegen dan alle kanten op van ongeluk, enge ziektes tot afrekeningen. Ja het slaat nergens op maar in de nacht is alles mogelijk bij mij. Want wie zegt mij dat de gezonde kids wat bespaart blijft? Het zit immers toch walgelijk tegen in mn leven?

Is het zelfmedelijden? Stel ik me aan? Nee volgens mij niet. Misschien zouden andere mensen dit leven niet eens aankunnen. Dus mag ik boos zijn? Eigenlijk wel, maar ik zou er goud voor geven als ik weer eens gewoon normaal wakker zou worden en de dag zou omhelzen. Misschien is het weer een periode en lach ik mezelf over een maandje uit , ik hoop het zo! Misschien komt het nu omdat ik Bob zie afglijden en zag dat zn nagels van zn voeten blauw waren maar zn voeten warm aanvoelden. Verder heeft hij een knobbel onder zn linkertepel en moet hij het laten onderzoeken. Ook zo’n leuke ontdekking. Ik haal maar gelaten mn schouders op en bedenk dat het wel niets zal zijn omdat ik dat doemdenken haat.

Vanavond hoorde Jesse waarom Bob donderdag naar de huisarts moet. Zijn reactie ” oh dan heeft hij kanker” Kijk en dan moet ik weer vreselijk lachen en Bob ook. Het zijn ook zulke druiven die kinderen van mij. Gelukkig houdt de humor me nog wat op de been.

23-10-2021

productief dagje vandaag.

Vanmorgen ben ik samen met Verloofde de tuin ingedoken. De storm had mn trots en zaligheid omgewaaid, mijn boog met prachtige geurende rozen. Finaal afgebroken. De roos zat zo verstrengeld met de boog dat er niets anders op zat dan tot op de grond afsnoeien snif. Ik hoop dat hij volgend jaar weer flink wil groeien. We zaten onder de doornen want mijn roos geeft natuurlijk niet zomaar op.

Eenmaal binnen toen ik zat te eten belde de buuf. Hoeraaaahh het vriendje voor Cookie ( haar nieuwe pony) was aangekomen. Helaas was hij weer gelijk uitgebroken, finaal door het schrikdraad heen. Diertje was net als Cookie bij zn mama weggehaald en natuurlijk helemaal van streek.

Nou ik was weer helemaal vertederd hoor. Het is een Vosje ( das de kleur en niet zo’n kippenvanger) Het feit dat ze elkaar hadden verzachtte het afscheid van hun mama wel wat. Met wat zachte woordjes heb ik Vosje weer bij Cookie in de wei gekregen maar Vosje is volgens mij helemaal geen mensen gewend. Echt niet te aaien, dus heb ik samen met de Buuf een kwartiertje op een stoeltje in de wei gezeten. Cookie is al redelijk tam maar Vosje heeft nog wel wat tijd nodig. Gelukkig krijgt hij die ook hoor. Zodra ik maar even tijd heb dan ga ik bij ze in de wei zitten en ooit zullen ze wennen en kunnen we ze aaien. Wat een ontzettend leuk avontuur mag ik zomaar beleven. Ik kan niet wachten totdat ik kan aaien en borstelen.

Vanavond zijn de mannen naar de film. Het is de film van Anne Frank. Eigenlijk wilde Jesse een moordlustige film maar die draaide pas om 21.45 uur, ja dat halen de mannen niet natuurlijk. Dus zijn ze om 17.45 uur vertrokken en zullen zo wel weer thuiskomen. Onze vriend Bram had het voorgesteld en Jesse heeft zowat de hele dag de uren geteld totdat hij kwam hahaha. Om 16.00 uur heb ik hem bozig naar zn kamer terug gestuurd, werd er gillend gek van. Bram is het voorbeeld van een trouwe vriend . Zo lief dat hij iedere keer met mn jongens naar de film wil! Volgens mij ben ik met hem ook het langste bevriend. Volgens mij iets van 40 jaar! Ik keek naar hem toen hij op de bank zat en bedacht me dat als ik een broer zou hebben dat hij absoluut op Bram zou moeten lijken. Ik wens hem dan ook alle geluk van de wereld en kracht voor als er iets tegenzit ❤

20-10-2021

de 20e alweer!

Vannacht heb ik alweer vanaf alle kanten op de pot gehangen. Wat doet mn lijf raar zeg! Ik zou eindelijk weer eens naar China gaan maar Jesse was te moe en bleef ook thuis. Tel daar een Bob bij op die lamlendig is en dat gedeeld door twee = Thea blijft thuis.

21-10-2021

nu zit ik thuis op de bank en kijk naar het blommetje wat ik voor China had gekocht. Vandaag zouden de nichten komen en die heb ik ook afgezegd met een alert ” Kots, schijt en snot”. Baal als een stekker want ik had er zo’n zin in, 3 klunzen in de tuin is toch hilarisch. Regenwater komt met bakken uit de Hemel dus misschien moest het ook niet zo zijn. Blijft een feit dat ik nu alleen op de bank zit samen met mn hoofdpijn. Heb ik hoofdpijn omdat het bij mij hoort of is het van het kotsen? Verloofde zei gisterenmorgen heel tactisch dat mn kop was opgezwollen………….

Ook fysio afgezegd. Elin is ook flink ziek en ik vrees dat ze dat van ons heeft gekregen. Ze zit natuurlijk net weer in de tentamens zucht. Dit huis is een bron van ellende momenteel. Niet betreden!

22-10-2021

als je honden hebt heb je altijd een paar uitstapjes per dag. Met dit weer word je er niet vrolijk van maar laten we eerlijk zijn……zonder die honden komen sommige mensen nooit buiten ( waaronder ondergetekende) Ik loop altijd de straat uit naar het hondenuitlaat veldje. Heenweg is altijd gehaast omdat Storm het vaak niet haalt. Vanaf vandaag heb ik besloten dat ik me niet meer ga haasten, ik ruim die stront dan maar gewoon op….shit happens komt daar vast vandaan!

Door het lopen met de honden kom je verplicht dicht bij de natuur te staan. Storm bijvoorbeeld kan verdwaasd een minuut lang een vliegend blaadje nastaren. Soms zit er een insect op een auto en die moet dan ook worden bestudeerd. Een dode vogel op de weg moet helemaal besnuffeld worden van top tot teen. Duiven moeten weggejaagd worden ( dan komt hij wel wat in actie) Andere honden moeten gewaarschuwd worden met krankzinnig geblaf en natuurlijk kan er niet zomaar een onbekend iemand voorbij lopen want die moet nagestaard worden. Andere sporen van honden kunnen hem dan weer amper bekoren. Als je met Storm loopt moet je geduld hebben. Van sommige bomen weet ik nu exact het aantal bladeren.

Boet is totaal het tegenovergestelde. Die trekt als een wilde zodat ik eigenlijk altijd wijdarms sta. Die holt, hupt en springt door het gras van het ene hondengeurtje naar het andere. Die leest iedere keer de hondenkrant van voren naar achteren en andersom. Na elk druppeltje moet er flink met de achterbenen geschopt worden om vooral zijn geur te verspreiden. Ik moet altijd zorgen dat ik niet in zijn schoprichting sta omdat ik anders de klei (hoop ik dan maar) om mijn oren krijg. Die snuffelt aan de goorste hopen stront en ik kijk mee om hem te behoeden voor wormdrollen en zieke hondenpoep ( ieuw) Nu er gewaarschuwd wordt voor slakken trek ik ze daar ook bij weg ( daar ruikt Storm ook graag aan)

Verloofde doet zijn rondje met de honden door het dorp ( met zakjes) en eigenlijk vind ik dat hij zo wel erg veel natuurschoon misloopt, maar daar zal hij uiteraard zelf anders over denken.

19-10-2021

dankzij digestive voer en druppels via Tammy gaat Storm zn poep eindelijk op hondenpoep lijken ipv koeienvlaai. Vanmorgen poepte hij dan weliswaar op de stoep ( grrrr) maar het ware nette drollen. Beetje zachte klei maar ik kon er een bergje van kleien en netjes opruimen. Yeahhhhhh tot zover het poeppraatje.

Bob is nu ook nog eens verkouden geworden. Zijn energielevel is nu helemaal nul komma nul. Ik kan niet meer doen dan hem ongemerkt verzorgen. Hij wil gewoon niet ziek zijn! Hem verzorgen is ook uit den boze. Hij heeft immers niets zegt hij. Dus loop ik nu wat vaker zomaar zn kamer in met een domme reden. Hij gaat vroeg naar bed en haalt makkelijk de 12 uur slaap per nacht. Als hij ligt breng ik warme thee met honing. Neusspuitje, vicks en zuigtabletten liggen nu naast zn bed. Ik zou zoveel meer willen doen maar ik zou niet weten wat. Je bent zo machteloos.

Gisteren kwam ik in Bob zn kamer en toen zat hij voorover gebogen op zn bankje. Toen ik dichterbij kwam zag ik een joekel van een bloedneus. Gelukkig had hij er een handdoek onder maar de vloer en zn bank waren al rood. Ook zn jama en zn blote benen zaten onder. Hij was in paniek maar door mijn rust ( die trouwens nep was) werd hij ook rustig. Ik heb hem ondersteund naar zn wasbak en toen ik de handdoek weghaalde stroomde zn neus leeg. Echt alsof de kraan open stond. Ik heb zn neus dicht geknepen bij de schacht en zo hebben we 5 minuten gestaan. Ondertussen kletste ik wat onzin tegen hem. Na 5 minuten liet ik zn neus los en kwamen er levertjes uit zn neusgaten. Die voelde hij wrs langs zn keel gaan want hij begon te kokhalzen en ik eigenlijk ook. Daarna stopte het en heb ik zn gezicht voorzichtig gewassen, schone kleren, benen, bank en vloer. Mok thee zetten en daarna hem instoppen. Eenmaal boven was ik zo misselijk dat Verloofde mn taak heeft overgenomen. Voor Bob geen probleem want die aanbidt mijn Verloofde. Heel de nacht heb ik weer gewaakt maar hij heeft goed geslapen. Wel met zn hoofd hoog op 2 kussens maar het ging goed.

Vandaag was hij wit , sloom en er kwam niet veel uit zn handen. Gelukkig heeft hij wel goed gegeten. Nu slaapt hij weer.

Vanmorgen was het weer tijd voor de wekelijkse boodschappen samen met Corrie. De ventweg was nu schoon gespoten dus die kon ik weer nemen. Laat ik nou halverwege een spuitwagen tegenkomen………sorry Verloofde…….bus weer onder de shit.

Thuis na het uitladen vond ik een brief bij de post. Gericht aan ons allemaal. Wat erin zat deed me gewoon zachtjes huilen. Twee bedankkaarten van oudste zoon en van zn vrouw. Akke schreef hoe blij ze met ons is en dat ze zich vanaf het begin thuis heeft gevoelt bij ons, zo lief! En oudste zoon zn berichtje was zo puur en lief dat ik deze kaarten de rest van mn leven ga bewaren. Dan schijnt opeens de zon voor mij alleen!

19-10-2021

woensdag na de neuroloog had ik een MRI scan. Heb je weleens in zo’n rioolbuis gelegen? Beetje claustrofobisch wel. Je mag geen metalen dingen in je kleding dus kwam ik in een pittbul outfit. Joggingbroek, shirt en dikke sokken. Corrie ging met me mee. Liggen op een harde bank en armen stijf tegen je lijf. Dat laatste was wel een puntje want ik mocht geen bh aan en dan liggen de meiden dus gewoon in je oksels he. Twintig minuten stil liggen en hopen dat je geen kriebel aan je neus krijgt. En een pokkenherrie joh. Oordoppen in en een koptelefoon op en dan nog herrie. Ik zou een muziekje krijgen maar dat waren ze even vergeten. Twintig minuten je eigen ademhaling horen maakt wat hyperventileerderig. Zat ook nog eens een kap over mn hoofd. Maar ik heb het weer volbracht.

Maandag kreeg ik de uitslag. Hij was bang voor een tia of hersenbloeding maar gelukkig vonden ze er geen sporen van. Was wel te verwachten want ik had eigenlijk gelijk moeten komen toen ik een “splaakgeblek” kreeg. Nu moet ik bij de eerste onraad gelijk 112 bellen, nou das wel wat overdreven vind ik maar hij zal ervoor geleerd hebben. Eind november volgt het volgende onderzoek.

Gisteren was mn mamie jarig hoeraaaah. Drieëntachtig alweer pfff. Om 06.30 uur stond ik op anders haalde ik het niet. Kids verzorgen en dieren uitlaten. Bob is erg verkouden dus in de gaten houden. Jesse op en top want die mocht naar papa. Huzan kwam en die mocht Jesse overhandigen. Daarna bij Bob blijven en Ella nam het daarna weer over. Waterdicht toch?

Om 09.00 uur vertrok ik richting Schiedam. Geen idee waarom maar mn mamie was verrast dat ik zo vroeg was ( kom ik weleens te laat dan?) Op de 1 of andere manier was iedereen erg vroeg dus we konden gelijk aan de bak. Ik had de taarten en vlaaien meegenomen dus die konden gelijk onder het mes. Mijn nichtje Floor was er ook en die kon ook aan de bak, dat alles natuurlijk onder het regiem van Oma Riet. Mens wat is dat toch een kittig ding. Die zou je echt geen 86 geven!

Mamie was echt jarig en gaf orders vanaf dr stoel. Heel de dag visite, koffie, thee, gebak, nootjes, toastjes, afwassen, broodjes, soep, kroketten enz enz. En zoals altijd bij mamie Tropische temperaturen! Het was leuk om de hele dag zo met mn nichtje samen te zijn, ik zie haar haast nooit. Zo leer je elkaar beter kennen.

Grappig om te horen dat ze zich af hadden zitten vragen waarom ze een tegoed bon voor de visboer hadden gekregen voor 83 euro, zo’n vreemd bedrag hahahahaa. Mamie!! Je bent vandaag 83 jaar geworden!! Om 20.00 uur was ik weer thuis. Afgepeigerd maar voldaan.

15-10-2021

gisteren had Bob de dag van zn leven

Samen met Hersley naar de Ikea! Eigenlijk heeft hij daar de energie niet meer voor maar Hersley krijgt veel bij hem gedaan. Hij beloofde haar met de rolstoel te gaan! Om 15.00 uur zou ze komen en van mij mochten ze daar ook eten. Wat een feest! Jesse voelde zich opeens zielig en probeerde er even een Koppelpaard tussen te dringen maar hij mag maandag naar papa. Verwende apen.

Stralend kwam hij terug. Bakjes om zn kastjes te organiseren, glazen voor zn Lätte en geurkaarsjes. Ze hadden Zweedse balletjes gegeten uiteraard hahaha. Hij heeft het douchen maar even over geslagen en dat is heel wat voor Bob!

Hij is dol op Hersley en ziet haar als zn oudere zus, het is aandoenlijk om te zien. Ze heeft ook voor elkaar gekregen dat hij nu de traplift neemt. Naar mij wilde hij niet luisteren en dat begrijp ik ook. Hij heeft maar 1 ouder om zich tegen af te zetten en dat moet je dan ook doen. Ook het luiergebeuren heeft ze voor dr rekening genomen. Het is hier momenteel…….als Hersley het zegt………dan is het goed!

Geweldig dit!

14-10-21

hoidiehoi

Heel wat dagen met walgelijke hoofdpijn achter de kiezen. Nu lijkt het aardig onder controle met de juiste hoeveelheid paracetamol.

Maandagnacht na een strontsessie van Jesse met een duffe kop om 07.30 uur richting Breda. Natuurlijk was het nog donker, regen en zenuwachtig dat ik verkeerd zou rijden. Het lijkt wel alsof al die kwaaltjes ervoor hebben gezorgd dat de stoere kant van mij is verdwenen.

Bij het ziekenhuis aangekomen ging ik op zoek naar een buiten parkeerplaats voor mijn bus. Die ik de dag ervoor had gezien kwam ik niet in. Gelukkig was ik veels te vroeg dus ben ik naar de hoofdingang gereden en heb gevraagd waar ik kon parkeren. P5 mevrouw, en daar ging ik weer. Op het knopje duwen en vertellen dat je te hoog voor de garage bent. Hopla de slagboom open en rijden maar.

Route 10 en melden. Aardige man die niet veel met mn zere voeten, handen, knieën enz kon maar wel bezorgd werd toen ik vertelde dat ik een tijdje raar gepraat heb. Ik kreeg op mn kop dat ik niet eerder aan de bel had getrokken. Tsja en waarom ik nu pas bij hem was. Duhhhhh wachttijden he! Enfin het wordt vervolgd………

De herfst is nu echt wel een feit hoor, de bladeren vliegen om mn oren. Overbuuf dr zoontje had een egeltje gevonden, of ik wilde komen. Ze hadden gelijk een mooi egelhuisje in elkaar getimmerd voor het beestje en een naam verzonnen. Diertje was wat verzwakt maar we dachten het te redden met een riante villa, kattenvoer en water. Helaas vonden we hem de volgende ochtend langs de sloot. Of ik weer wilde komen. Buuf durft die beestjes niet te pakken. Beestje was nu echt zieltogend en de dierenambulance werd gebeld. Die constateerde dat hij dood was en flikkerde hem in de kliko. Tot dusver het egel avontuur. Ik heb gelijk mijn eigen egelhuisje geïnspecteerd. Er zat nog niets in maar het was wel toe aan een opknapbeurt. Ik heb het huisje schoon geveegd en nieuwe vloerbedekking gegeven. Weer afgedekt met takken en bladeren. Ik hoop er toch echt dit jaar een egeltje blij mee te maken.

Vandaag om 15.00 uur zakte opeens mn hoofdpijn een paar graden en ben ik gelijk de tuin in gegaan. Het kippenhok moest nodig schoon gemaakt. Alles aanharken en nieuwe houtsnippers. Appels en sla opgehangen en in een hoek een pond spruiten gegooid. Die vermaken zich wel weer een paar dagen zo. Ik heb eens goed gekeken en volgens mij zijn ze echt tevreden mijn meiden.

Dinsdag reed ik naar Corrie voor de wekelijkse boodschappen. Ik kan over de provinciale weg maar ook over een ventweg. Ik koos de laatste en dat was de verkeerde keus. Een hele reut boeren waren aardappelen aan het rooien met bijbehorende klei en zooi. Ik kwam tussen een landbouwcolonne te rijden. Spetters en klonten klei om mn oren en vooral op mn bus. Na 5 minuten leek mn bus een rijdende klei aardappel..zucht. Zojuist heeft Verloofde gelukkig de boel er weer af gespoten, want zelfs ik vond het te vies.

11-10-2021

schijtwijf

Vannacht rond 01.30 uur werd ik wakker van Jesse jammerend dat hij in zn vodden had gescheten. Ik had het kunnen weten natuurlijk……buikgriep is besmettelijk. De liters bleek en pakjes bleekdoekjes hebben het niet gewonnen van deze bacterie/virus.

En eigenlijk zou je erbij moeten zijn om te zien hoe adequaat ik hier in ben. Ik loop rustig naar beneden ( anders val ik) bekijk de situatie ( overal stront) en ga rustig aan de gang. Dit keer zat hij al op de wc wat betekent dat zn rolstoel ook onder zit. Razend snel bedenk ik hoe te handelen.

Ik leg een handdoek op zn tillift. Ik trek zn pyjamabroek inclusief volle luier met vloeibare shit over zn voeten uit. De luier incl pyjamabroek gaan in een plastic tasje wat dicht geknoopt wordt en naar buiten gemieterd. Jesse op de tillift zetten. Naar boven met die hap. Jesse jammert dat zn broek wordt weg gegooid maar ik maak hem duidelijk dat deze broek nog een erfenis is van oudste broer vroeger ( ons bent zunig) en dat het wel eens tijd werd voor die broek. Boven zet ik hem met handdoek en al op een andere rolstoel. Hoppaaah onder de douche en soppen maar. Dan laat ik hem even onder de douche zitten en ga beneden de wc schrobben, tillift schoonmaken en zn bed controleren. De rolstoel beneden krijgt ook een sopbeurt. Boven droog ik hem weer af en geef hem een schone luier en pyjama. Als hij weer beneden komt is alles weer fris en fruitig. Heeft er iemand in zn kladden gepoept??? Waar dan? Jesse weer in zn bed, alle lichten aan laten en deuren open voor het geval dat hij weer moet. Boven schrob ik de douche weer fris en ga ik naar mn bed met een kop thee. Zo jammer dat jullie me niet bezig konden zien, jullie zouden trots op me zijn hahaha.

Ik kijk tv en waak voor Jesse. Hij gaat nog 4 keer maar haalt nu netjes de wc. Om 4 uur val ik in slaap en om 6 uur mag ik er weer uit. Jippie……..Thea naar de neuroloog.