31-03-18

ik zit aan de beschuitjes met muisjes. Voor alle babymeisjes die vandaag geboren worden. Op jullie gezondheid!! Zonnetje schijnt zowaar, waar hebben we het aan te danken? Jesse zingt, Bob zn pijnlijke nek is haast over en Elin is al wezen douchen. Als het zulk mooi weer blijft dan duik ik de tuin in. Tenminste….wat er nog over is van de tuin. Alles is afgezet met stenen en hekken voor de wolven. Ik ga de duifjes buiten onder het afdak plaatsen. Ze maken walgelijk veel stof binnen en koeren door de belangrijkste gesprekken heen. De tv staat nu standaard een paar tikkies harder.

De buren hebben een konijn aangeschaft voor de kinderen. Schattig diertje, maar helaas hebben we het al vele malen van de straat moeten redden. Oh ja……..hij is weggelopen. Toen besloten ze het konijn los te laten op hun dakterras. Heerlijk voor het diertje natuurlijk. Maar hun terras sluit aan op ons platte dak. Konijn rook de vrijheid en nam ons dak ook in beslag. Maar ons dak heeft geen hek!! Buurvrouw zag er geen gevaar in,maar ik wel!! Iedere keer hing konijn half met zn lijfje naar beneden. Ik ben langsgegaan, maar ze zei alleen dat konijn zo leuk speelde met onze katten. Ik vroeg haar netjes om haar konijn bij zich te houden. Dat hebben we zo’n 3 x gevraagd,maar nee hoor. Toen ik met een trap op mn dak keek zag ik overal keutels en knaagsporen. Ho ff dat wil ik helemaal niet!! We hebben al lekkage en als de verzekeringsman komt dan zal hij het konijn beschuldigen!! Dus een brief geschreven en de buren waren niet blij. Nou waren ze dat al niet want ze liggen in scheiding. Gisteren hoorde ik het buurjongetje de hele tijd “zeurpiet””zeurpiet” zingen. Schort wat in de opvoeding dus. Enfin de as ex buurman kwam een hekje plaatsen na mijn brief. Hoop dat het leed is geleden. Wilde dat al mn problemen zo relatief snel werden opgelost.

Bob heeft zn hondenbedje gekregen en ik heb zelden zo’n blij kind gezien!! Hij bleef maar bedanken en foto’s nemen van zn dwergen in het poppenbedje. Bedje was 5 euro en het beddengoed is gemaakt van oud beddengoed van mij. Veel plezier en weinig kosten.

30-03-18

gisterenavond had ik een workshop van Welzijn West Betuwe. Ging over grensoverschrijdend gedrag. Leek me erg nuttig om dat te volgen. En dat was het ook. Viel me op dat eigenlijk iedereen er wel anders tegenover stond. Ging over gedrag op de werkvloer, met kinderen, gehandicapten en machtsmisbruik. Er werden casussen aangedragen en daar kon je dan over discussiëren. Hoe ga je handelen enz. Er zat een pedant kereltjes tussen die het nodig vond om het “manzijn” te verdedigen want waarom mag een vrouw wel knuffelen met een vreemd kind en een man niet. Heeft hij wel een punt maar in deze maatschappij is dat nu eenmaal zo geworden. En dat komt door ,het merendeel, mannen die daar misbruik van hebben gemaakt.

We kregen een filmpje te zien van een leraar op het voortgezet onderwijs die een meisje van 13 jr troost. Dat doet hij door haar op schoot te trekken en over dr been te aaien ( binnenkant van het dijbeen) Mn maag draaide om en ik vond dat dat echt niet kon. Pedantje vond eigenlijk van wel omdat dat kind verdrietig was, voor het gemak had hij niet gezien waar ze geaaid werd. Zag hij het echt niet of was zn missie ” de man” te verdedigen?. Zou ook zomaar kunnen dat hij er echt geen kwaad in zag, maar zo schatte ik hem niet in. Enfin alles draait dus om gedragsregels en codes, die eigenlijk overal moeten worden gegeven. Zwart op wit en het liefste even samen doorgenomen.

Ben blij dat ik gegaan ben en vond het jammer dat veel mensen het toch “too much” vonden en hadden afgezegd. Angst? Chapeau voor de workshopmeiden!!

30-03-18

bah de rillers zitten nog in mn benen. Bob maakte me heel vroeg wakker, helemaal in de stress. ” Mn nek doet zo’n pijn!!” Als een rots in de branding stelde ik hem gerust. Vertel eerst maar eens wat er gebeurde. Gelukkig (tsja) verrekte hij zn nek bij het aantrekken van zn broek. Ik heb hem weer in bed gesjouwd, spierbalsem in zn nek en paracetamol gegeven. Hij had het klamme zweet op zn voorhoofd ( en ik stiekem klotsende oksels) en baalde nog even dat hij school zou missen. De pijn is nu wat minder en hij is minder bang. Nu zit ik met de rillers en een kopje thee. Ik ga om het half uur kijken of hij geen zwarte vlekjes op zn lijf heeft. Ik denk dat het moeilijk voor een ander voor te stellen is, maar elke dag is overleven hier. Elke morgen ben ik blij dat ze weer wakker zijn geworden. Elk pijntje moet je alert zijn.

28-03-18

vraag me niet hoe maar gisteren heb ik toch nog de energie gehad om Ohra te bellen. Bij die januaristormen is er iets goed misgegaan op mn dak. Als het nu regent moet ik handdoeken neerleggen in de badkamer. Soms wel heel veel handdoeken zelfs. De regen stroomt naar binnen vanaf t plafond.En dan gewoon niet beseffen dat je voor zoiets verzekerd bent he!! Verloofde opperde het maar ik vergat het weer als het niet regende…..Dus gebeld en geduimd dat ik niet te laat belde.  Aardige mevrouw en ze gaat iemand langs sturen. Geen idee wat die man moet doen eigenlijk. Er is niets te zien op dat dak. Je ziet alleen de lekkage binnen, maar laat m maar komen en anders..handdoeken zat.

Vanmorgen was de spanning een beetje uit mn lijf gelukkig. Bob naar school geholpen en lekker met Jesse gekletst. Paar nieuwe handdoeken op de grond ( het regent) en de boel aan kant. Om weer even tot mezelf te komen besluit ik mn naaimachine naar beneden te slepen. Ik ga nieuwe gordijntjes naaien voor mn bus want de andere zijn verkleurd. Ik ga een shirt korter maken en dan heb ik nog een klusje waar ik me op verheug. Bob verklapte een tijdje geleden dat hij best wel een klein bedje wilde voor zn hondjes ( vind je dat gek mama?) Zo schattig als hij zulke dingen bekend aan zn moeder. Via facebook ( een aparte groep) deed ik een oproep voor een houten poppenbedje voor 5 euro. En binnen een dag had ik beet. Nu staat er een beeldig houten bedje op de tafel. Ik ga er een matrasje,kussen en dekbedje in maken. Ik doe het stiekem en zet het dan kant en klaar in zn kamer. Wat zal hij blij zijn!! Geen idee wie het leuker zal vinden want ik verheug me er echt op!!

 

27-03-18

er zijn van die dagen……….en dit is er 1 van.

Omdat ik er vroeg uit moest, bedacht ik om vanaf 4 uur elk half uur op de wekker te kijken. Lekker uitgerust dus…not.

Ik moest samen met Bob om 08.30 uur bij de huisarts zijn. Maar Jesse moest om 09.15 uur klaar staan voor zn werk. Dus snel de chauffeur gebeld dat het iets later kon worden. ( of zijn jullie altijd op tijd aan de beurt bij de dok? ) Bob heeft al een mnd eczeem op zn enkel. Creme gekregen. Ik heb vreemde plekjes boven mn lip gekregen en wil zeker weten dat het ouderdomsvlekken zijn ipv kanker. Hoeraaah het is de ouderdom. Doeiii dokter!! We waren maar iets later voor Jesse en de bus. Doeiiii Jesse, werkze!!

Thuis de boel aan kant, eten en de hond uitlaten. Om 10.45 uur kwamen Maheet en dr man. Dr man ging me vandaag bijstaan. Bijstaan? Jawel hoog bezoek van het CIZ ( centrum indicatie zorgdinges) Bob zit tussen mal en dwaas. Gemeente vindt CIZ en vice versa. En daar ging ik weer met de billen bloot. Vertellen over mn kind, weer beseffen hoe erg alles is en weten dat hij er elk moment niet meer kan zijn. Mn hoofpijn vierde weer hoogtij en een dikke brok in mn keel. Gelukkig had de man zich ingelezen, maar wie weet er nu alles van zo’n zeldzame stofwisseling? Na ruim een uur wist hij genoeg en vertrok hij weer. Doeii meneer van het CIZ. Veel tijd om te ontspannen was er niet omdat de belastingmeneer weer op de stoep stond. Weer rond de tafel en afspraken gemaakt. En daar ging hij weer. Doeiiii belastingmeneer!!

Koken en neerploffen……doei energie!!

26-03-18

wat een turbulent weekend voor zo’n suffe muts als ik.

Heel de zaterdag bezig geweest met van alles en nog wat. Gewoon zenuwachtig voor wat komen zou.In de avond moesten we namelijk naar Rotterdam voor stiefzoon zn verjaardag. Elin zou op Jesse passen en Bob mocht mee. Verloofde had de route opgeschreven, ik heb zelf de ANWB routeplanning bekeken en dan nog mn Tommie. Stiefzoon had 2 cake’s besteld en worstjes in bladerdeeg dus we hadden wel wat om handen. Om 16.15 uur vertrokken met samengeknepen billen. We zijn aangekomen, maar wel via Charlois………..

Gezellige avond waarbij de 1 nog harder praatte dan de ander. Ook al had ik wat willen zeggen, je kwam er gewoon niet bovenuit. Geen idee waarom ze daar zo schreeuwen hahaha. De terugweg ging perfect en Bob heeft genoten op deze “grote mensen verjaardag”.

Die nacht een uur minder slapen ivm de zomertijd en om 10 uur weer fris en fruitig op weg naar Schiedam. Kids netjes achterlaten en wegwezen. Huzan kwam oppassen. Lief dat ze dit uitje voor mij mogelijk maakte.

Samen met moeders en 2 zussen naar de woonboulevard. Nu zijn we niet zo klitterig dus ik was benieuwd. Dit was dan ook de 1e keer dat we zoiets deden. Mamie heeft kuis versleten meubilair. Ik had dat al een keer opgemerkt maar toen was ze een beetje beledigd, maar ik vind niet dat een vrouwtje van bijna 80 jr op versleten spul hoeft te zitten. Op een dag belde ze me op dat ze, met de zon erop, opeens had gezien dat haar spullen waren versleten ( duhhh) Ze wilde graag een nieuwe bank en zou het leuk vinden als haar 3 dochters meegingen. De zussen gemaild met data en………voila. Daar gingen we dan. Rotterdam viel af en het werd Vlaardingen. Daar hebben we allemaal toch herinneringen aan. Tsjonge wat veel veranderd in die tig jaar.

Ik weet nu waar ik dat snelle beslissen van heb want in de 1e zaak was het al raak. Ze vond een perfecte bank en de zussen creeerde er een zithoek met leuke stoeltjes,krantenbak,tafeltje,kussens enz enz omheen. Geen gezicht om iedereen zo te zien sjouwen door die winkel maar het resultaat mocht er zijn!! Hoeraaaah mn mamie zit er dadelijk echt gescheten bij!! Helaas zat er iets van kauwgom in de geitenvacht op de kruk. Die wilden we wel,maar…………met korting!! Bij de kassa bleek er een houtje gespleten…….nog meer korting!!! Hahaha wat hebben we gelachen. Voor de vorm zijn we nog wat winkels afgegaan (tsja we hadden alles al) en hebben we wat gegeten in het Oeverbos. Beetje dralen en dan aankomen bij de Griek in Vlaardingen. Daar hebben we de dag afgesloten met heerlijk eten.  Geslaagde dag dus.

Op de terugreis viel ik haast in slaap.

22-03-18

toen ik vanmorgen, na een week kriebel in mn neus, een 5 cm lange hondenhaar uit mn neus trok en zowat een neusorgasme kreeg, had ik kunnen weten dat het een fijne dag zou worden!!

Op naar Baarn, op naar Babsel. We zien elkaar veels te weinig maar druk,druk,druk. Vanmorgen was het eindelijk zover. Nog even naar de winkel waar ik een leuk strooien lammetje voor Babsel had gezien. Lammetje op de bijrijdersstoel en gaan met die banaan.

De weg naar Baarn is saai. Saai en vol met borden 80,90 en 100. Bij Hilversum zijn ze aan de weg bezig ( al tig jaar volgens mij) De witte strepen zijn vervaagd en vervangen door gele. Helaas zijn er mensen die dan toch nog halsstarrig de vage witte strepen willen volgen. Gevolg ……..gevaarlijke situaties. Natuurlijk zat ik achter zo’n randdebiel en was inhalen onmogelijk. Zo blij met de borden “Baarn”.

Babsel stond al voor het raam. Nee we nemen geen thee, we gaan gelijk op stap!! Het weer werkte zowaar mee. Beetje slenteren op de markt totdat we een bijzonder zaakje ontdekte. Veul voor weinig zullen we maar zeggen. Daarna een eettent in waar bediend werd door verstandelijk beperkte mensen. Altijd gezellig zoiets. Ik nam een broodje krabsalade en ik moet zeggen……zalig. We hebben lekker zitten kletsen en geen onderwerp is ons vreemd. Eigenlijk hadden we dat al vanaf het begin. Van recepten tot konthaar, van gevoelens tot ruzies, het maakt ons niet uit, gewoon geen gêne en geheimen. Heerlijk als je zo jezelf kunt zijn en even de boel thuis vergeten. De meneer die met zn rug naar ons toe zat is echt een stuk wijzer geworden en zn oren een stuk roder.

Op naar de Action waar je altijd wel iets “nodig”hebt. Daarna nog een hele reut winkels en als laatste de AH waar Babsel nog dingen voor het avondeten nodig had. Alles in de auto gepropt en terug naar haar huis. Op de parkeerplaats van de AH reden we richting uitgang toen een vrouw van rechts ons haast voor de kladden reed. Nou vraag ik me serieus af of op een parkeerplaats geldt……….van rechts heeft voorrang ,ook al zit die auto op een “b”weg. Ik zou het eens op moeten zoeken. Was een kakwijf met grote slee dus het kan ook zijn dat zij de regel ” ik ben groter dus mag eerder” volgde. Schrok me iig rot.

Bij Babsel thuis was het weer lachen geblazen. Geen idee waarom ze het doet,maar ze doet het altijd. Dan wordt ze een beetje wiebelig en gaat kasten induiken. “Kun je dit nog gebruiken Thé? Lust je dat Thé? Resultaat………..een megatas vol kleding en lekkernij. Wat is het toch een schat van een vriendin. Woonde we maar wat dichter bij elkaar. We hebben het er vaak over om samen met onze gezinnen een oude boerderij te kopen. Ieder zn eigen kamers maar altijd wat te kletsen. Zij lekker koken en ik meer het huishouden. Ach, dromen mag toch? Het lijkt ons iig geweldig!!

Bedankt voor de fijne dag Babsel!! Even was ik geen moeder en tobberd….

21-03-18

Storm moet nog naar buiten. Hij stuitert door de kamer. Ik trek mn dikke jas aan en vertrek met een springend kalf aan de lijn. Bij het volgende dorp lopen we onder de brug door naar een stiller stukje weg. Ik besluit hem los te laten omdat het de vorige keer zo goed ging. Als hij zn vrijheid voelt stormt (uiteraard) hij vooruit. Als ik hem roep komt hij teruggerend. Hij gaat het dijkje af richting sloot en staat daar stil. Gelukkig zijn er geen eenden want hij houdt wel van vogelgebraad. Opeens staat hij stokstijf en springt met 4 poten tegelijk de lucht in. Hoppa zo de sloot van 2 meter over. Shit!! Hij duikt de vers omgeploegde akkers in en verdwijnt tot zn navel in de blub. Ik probeer hem terug te roepen maar hij wordt helemaal wild van die blubber. Hij springt en rolt door de derrie. Eigenlijk vind ik het wel een lief gezicht. Ik loop naar de ingang van het land en roep hem naar me toe. Hij komt zowaar totdat hij opeens een haasje spot!! Zoefff …weg,van een blubberhond verandert hij tot een stipje. Shit, shit ,shit, wat moet ik nu doen? Stom staan schreeuwen heeft geen nut en die blubber in? No way!! Meerdere haasjes nemen de kuierlatten en Storm kan haast niet kiezen. Tot mn grote schrik neemt hij het haasje wat richting de provinciale weg gaat. Ik zie hem verdwijnen in de tuin van mensen die aan die weg wonen. Mn hart klopt als een gek. Het haasje ontsnapt door het hek en Storm kan niet verder. Please, please, laat hem aan de achterkant van het huis blijven en niet de weg opgaan. Wedden dat hij dood gereden wordt? Alles gaat hier immers dood of verdwijnt? Het hek naar het naastgelegen weiland staat gelukkig open zodat ik een stuk af kan snijden. Ik kijk niet naar de paardenstront en loop zonder te kijken door. Bij het huis zie ik hem stokstijf staan……….kippen. Heremijntijd!! Laat die beesten opgesloten zitten!! Dat is gelukkig het geval en ze houden hem gefocust. Rond het huis staat een hek met daarboven een schrikdraad. In een opwelling pak ik het draad om te kijken of er stroom opstaat. Pfff……..nee. Ik klim over het hek en val haast voorover. Storm staat nog bij de kippen en wat ben ik blij dat ze in een hok zitten. Hij kwispelt, komt naar me toe en vraagt zich af wat ik kom doen. Ik aai over zn trouwe kop, ja….weet hij veel? Ik kijk voorzichtig naar de ramen van het huis en verwacht boze mensen die naar buiten komen. Ik ben per slot van rekening gewoon hun tuin ingeklommen. Tot nu toe heb ik hier nog nooit iemand ontmoet die het niet erg vond als mn honden op visite kwamen. Terwijl ikzelf erom zou lachen, iemands hond vangen en desnoods nog wat te drinken aan zou bieden. Mensen zijn bozig hier. Angstig sluip ik met Storm langs het huis ,het hek door en de provinciale weg langs. Eenmaal op de weg zie ik opeens iemand voor het raam staan, maar ik heb geen zin meer om terug te lopen voor een standje. Het spijt me mensen, ik heb niets vernield of gesloopt en reken maar dat ik mn lesje heb geleerd. Storm gaat echt niet meer los!!

21-03-18

om 10.00 present bij de voetenpeuteraar. Ik schrik als ik de hond niet zie ,maar ze is wandelen met de baas. Mn kraampakketje wordt lachend aangenomen. We kletsen altijd wat af en als ik klaar ben krijg ik nog een kopje thee want Peggy is nog steeds aan de wandel. Eindelijk komt ze thuis en ze is prachtig geworden!! Wat een verschil met de 1e keer. Ze is iets van 5 kilo aangekomen. Nu is ze slank en niet meer zo akelig mager. Een beetje op dr hoede maar als ze erachter komt dat ik goed volk ben krijg ik likjes op mn gezicht. Fijn zo’n gelukkige hond. Ze kwam trouwens niet uit Spanje maar van Cyprus.

Thuis ga ik snel aan de slag met Jesse en opruimen van het huis. Om 13.30 uur komt de belastingmeneer en ik schijt peulen. Hij merkt het en vraagt waarom ik eigenlijk zo zenuwachtig ben. Ik kan er de vinger niet opleggen, maar als we zo’n 2 uur bezig zijn komt het langzaam binnen. Er zijn me heel wat loeren gedraaid en eigenlijk verwacht ik dat er iets aan het licht komt wat het daglicht niet kan verdragen. Iets groots waardoor ik dadelijk financieel helemaal aan de grond zit omdat ik veel moet terugbetalen. Ik vertel hem dat en hij probeert me gerust te stellen, maar dat lukt pas als ik zie dat ik dit jaar wrs maar een klein bedrag moet terugbetalen. Nu nog afwachten of het echt zo is. Maar we hebben het weer gehad. Volgend jaar zal alles simpeler zijn omdat het huis dan het hele jaar op mijn naam staat. Maar dit jaar staat genoteerd en is verstuurd naar de belasting. Wat een grote opluchting. Eigenlijk zou ik daarna boodschappen gaan doen maar de rek is eruit. Ik kom niet meer verder dan de bank.

Maheet wil morgen voor me bellen waar de pgb van Bob blijft. Dit jaar hebben we nog niets ontvangen en ik word er knap zenuwachtig van. Blijft waardeloos als je voor mensen maar een nummer bent op papier, beseften ze maar eens dat er echte mensen achter die nummers zitten. Mensen die ronddobberen en proberen boven water te blijven. Mensen die deze situatie niet zelf hebben gecreeerd en elke dag moeten bekijken hoe rond te komen.

21-03-18

ik blijf gapen en mn bed blijft me maar verleiden met mooie beloftes. Ik neem de een na de andere volle mok thee maar het lijkt niet te helpen. Om 10.00 uur moet ik naar de voetenpeuteraar. Het is 1x in de 2 maanden en iedere keer voel ik me schuldig over het best wel hoge bedrag. Ik ben al een keer gestopt maar mn eelt groeit harder dan een maisplant ( ik weet toevallig dat die snel groeien) Als ik de boel niet laat afbikken dan loop ik met bloedende kloven. Verder zie ik het als een uitje. Het zijn gezellige mensen en ik krijg altijd een lekker kopje thee. Ik ben er nu al wat jaren en we kletsen wat af. Ze hadden een mooie 2ehands Dalmatiër die alleen als ik er was erbij mocht zijn. We waren de grootste vriendjes. Maar ja….hij werd ouder en iedere keer was ik bang dat hij dood was als ik kwam. Op een ochtend was het zover en had ik toevallig een afspraak. Die hadden ze door laten gaan omdat ik dat wel aankon. Ik heb hem kunnen kussen en gevraagd een lik te geven aan Ruud. Dag lieve vriend!!

Een half jaar later was er opeens een nieuwe 2e hands Dalmatiër. Erg dun en angstig.Een meisje dit keer uit Spanje. Dadelijk ga ik haar weer zien en ik denk dat ze helemaal blij en gewend is nu. Ik heb een kraammandje gemaakt vol koekjes en lekkernijen. In het midden staat een stenen beeldje van een Dalmatiër die ik echt heel toevallig zag staan bij een Kringloop.

Ik ga maar douchen anders ben ik niet op tijd. Jesse slaapt nog en Elin is nog thuis. Storm staat heel gevaarlijk te blaffen naar zichzelf……….hij ziet zichzelf in het tvscherm……..pfff.